جریان ذکر در عمل متصل و منفصل انسان!

حجت الاسلام و المسلمین قنبریان

هیات دانشجویی اصحاب الحسین(ع)/ مسجد دانشگاه تهران / جلسه اول

شنبه ۲۷بهمن۱۴۰۳ شعبان المعظم

بیایید سلمان و ابوذر و عمار را به مناسبات زمانه مان احضار کنیم!

اگر کارمند ادارات ما یا عضو تشکل های ما و... می شدند، چه می شد؟!!

کمی توصیف آنها در مناجات المحبین:

·        ...اخْتَرْتَهُ لِمُنَاجَاتِكَ وَ قَطَعْتَ عَنْهُ كُلَّ شَيْ‏ءٍ يَقْطَعُهُ عَنْكَ

·        أَسْأَلُكَ حُبَّكَ وَ حُبَّ مَنْ يُحِبُّكَ وَ حُبَّ كُلِّ عَمَلٍ يُوصِلُنِي إِلَى قُرْبِكَ

·        در مقابل چیزهای زیادی دنبال قطع این ارتباط الهی هستند از فرعون ها تا تفرعن ها تا ساختارها و برساخت ها...

·        حضرت داود(ع) یک مناجاتی بزرگ است که خداوند فضیلتش داد کوهها و پرندگان با او همنوا می شدند و "اَلَنّا لَهُ الحَدیِد" (آهن برایش نرم شد)!

جریان ذکر می تواند بروکراسی و نظام خشک اداری و ساختارهای خشن را نرم و منعطف کند؟!!