ولایت ورزی در شاخص نهج البلاغه

حجت الاسلام قنبریان / ۴مهر۱۴۰۴

شاخص معرِّف(امیرالمومنین) و معرَّف(مالک اشتر) در ولایت ورزی

سه بیان برای مالک:

نامه۱۳

نامه۳۸

حکمت۴۴۳

ولایت:

مقام تحقق دین/ قبلش ولایت نیست

هم جبهه گی با مومنان و پیوستگی به ولیّ

مقابل جبهه طاغوت و فجّار

از "وحدت نیاز" تا "وحدت جهت"

توصیفات مالک تا اینجا

وحدت جهت:

به خط کردن قوای ادراکی و تحریکی

در انسان و در جهان اجتماعی مومنان

نه القای نتایج!/ گریزی به علوم انسانی و اسلامی

توصیفات مالک در این بخش

موقعیت شناسی پس از جهت درست:

وزن توصیفات مالک در این بخش

اندیشیدن و فرآیند رشد در جبهه ولایت

جمع بین "الا عن امری" و "فیما طابق الحق"؛ اگر همه فرمانهای مالک از امر امام است، در حق اطاعتش کنید یعنی چه؟

مالک مجتهد است و جعل "ولایت" دارد؛ دو شاهد از نامه۵۳

برخی (اشعث نامه۵) فقط "تولیت" داشتند!

مالک در سپهر ولایت می اندیشد و رشد می کند!

فرآیند رشد:

از نصب فرماندهی(نامه۱۳) تا والی مصر(۳۸) تا شهادت و مسانخت با علی(ع)(حکمت ۴۴۳) رشد نمایان است.

مالک نظر می داد گاه غلط هم در می آمد!(دو نمونه)

مطهری و بهشتی و خامنه ای با امام اینجور بودند!

ولایت ورزی سید مقاومت؛ نظر متفاوت هم!

بدون این فرآیند، ولیّ تنزل به سلطان و متولی، طوطی می شود! / خطر کوتولگی!

"تجاوب" بهتر از "تملق"!

سلمان و هارون مکی شدی آن بکن، قبلش اداء و نمایش و بستن فرآیند رشد است!