In Nederland bouwen we huizen in twee smaken: in rijtjes en gestapeld, met saaie plattegronden die al jaren in grote lijnen hetzelfde zijn. Best bijzonder, want juist in de afgelopen decennia is onze samenleving alleen maar diverser geworden. Het aantal alleenstaanden neemt toe, ouderen blijven langer thuis wonen. En of het traditionele gezin nog de hoeksteen van de samenleving is…

SAAIE HUIZEN

Ondertussen staat de druk op de ketel. De komende jaren moeten we in Nederland honderdduizenden nieuwe woningen bouwen. Een buitenkans voor meer variatie, zou je zeggen. Maar hoe doe je dat?

Hoe krijgen we weer plezier in het maken en verfijnen van de woningplattegrond? En hoe kan het eigenlijk dat we vanaf pakweg de jaren zeventig steeds saaier zijn gaan bouwen? Wie is schuldig? Zijn het de technische installaties? Is het de wet- en regelgeving? Zijn we het zelf? Of heeft het kapitalisme het weer gedaan?

Op zoek naar oplossingen, fijne woningen en mooie plattegronden gaan Bram Douwes en Wilbert van de Kamp in gesprek met Lisa van der Slot en Henk Stadens van De Zwarte Hond. Met het cahier over de woningplattegrond dat ze recent maakten, doen zij een oproep om de saaiheid te doorbreken.

Daarna is het woord aan vastgoedstrateeg en -adviseur Sjoerd Groen van Ryse en procesmanager stedelijke vernieuwing Sjoukje Veenema van woningcorporatie Nijestee die wel muziek zien in meer (ontwerpende) aandacht voor de woningplattegrond. Ook bellen Bram en Wilbert met antropoloog Irene Cieraad, die in het boekje van Lisa en Henk uitvoerig aan het woord komt.