#07 Design for X - zmierzając ku doskonałości
Description
Pierwszymi i najbardziej popularnymi metodologiami spod parasola DfX, na bazie których powstały inne, jest Design for Manufacturing (DfM) czyli projektowanie w celu ułatwienia produkcji części oraz Design for Assembly (DfA) czyli projektowanie dla montażu poprzez uproszczenie metod łączenia oraz minimalizację części. Przy ich zastosowaniu możemy sprawdzić, czy założenia projektowe znajdują odzwierciedlenie w realnych warunkach i czy dana część faktycznie będzie zachowywać się tak, jak zakładaliśmy. Znacząco pomaga w tym zastosowanie ustrukturyzowanej metodologii Design for Six Sigma (DfSS) i takich jej procesów do rozwoju nowych projektów jak np. DMADV.
Często się zdarza, że projektanci, którzy opierają się na tradycyjnym sposobie projektowania, gdzie występuje wyraźna różnica pomiędzy fazą projektu i wdrożenia, koncentrują się jedynie na osiągach i funkcjach produktu, nie biorąc pod uwagę możliwości jego wyprodukowania, dostarczenia do klienta, itd. Bez wątpienia funkcjonalność i krytyczne charakterystyki produktu są kluczowe. Natomiast brak komunikacji z innymi zespołami zaangażowanymi w projekt oraz brak informacji zwrotnej na wczesnym etapie projektu skutkuje m.in. górami elektrośmieci z nieprzetwarzalnych materiałów czy ogromne odrzuty na produkcji ze względu na tolerancje, które dobrano nie bacząc na możliwości wykonania przy użyciu zastosowanej technologii [rys.2].
W przypadku projektowania współbieżnego interakcja z innymi zespołami jest już obecna od wczesnych faz projektu w wyniku czego otrzymujemy zaprojektowany wyrób w znacznie krótszym czasie przy znacznie mniejszym ryzyku projektowym. Podczas tworzenia nowego produktu błędy projektowe powstają w sposób niezamierzony w fazie projektowania i rozwoju produktu, dlatego bez odpowiedniego narzędzia prawie żadna z awarii nie zostanie wykryta do czasu walidacji i produkcji próbnej, a niektóre zostaną wykryte dopiero po uruchomieniu produkcji. Dzięki zastosowaniu Analizy i skutków błędów (FMEA) jesteśmy w stanie nie tylko wykryć ale też wprowadzić zmiany, gdy ich koszt nie jest jeszcze wysoki, gdyż im dalej jesteśmy w cyklu życia produktu tym nawet najdrobniejsza zmiana jest bardzo kosztowna [rys.3].
Podsumowując, projektowanie ukierunkowane na doskonałość w znaczący sposób wpływa na konkurencyjność, zyskowność przedsiębiorstw poprzez skrócenie czasu rozwoju produktu, zredukowanie ryzyk, poprawę jakości, a przede wszystkim satysfakcję klienta. Niektóre benefity mogą nie zawsze być zauważalne od razu, ale mogą przyczynić się do długoterminowego sukcesu produktu. Powyżej wspomnianych jest zaledwie kilka narzędzi, a te które się pojawiły wymagają głębszego wytłumaczenia. Ale to już temat na inną historię.