'Venetië is versteende schoonheid, een Schone Slaapster, een verborgen schat. En nog steeds terra incognita'. Serge Simonart wordt lyrisch van de stad, gebouwd op boomstammen. 'Venetië is voor mij ook een gemoedstoestand, een levensgevoel, een toevluchtsoord voor dromers, een spiritueel kuuroord, een sanatorium voor gewonde engelen.' We nemen samen met hem de vaporetto en krijgen een gedroomde introductie op een wonder van een stad.