We zeggen het zo makkelijk “je moet wel verdergaan”. Maar wat bedoelen we? Wat is het verschil met ‘doorgaan’?

Gisteren in mijn mentorgesprek met een cursist:

"Leoniek, mijn cliënt had vorige week zo'n fijne dag. Ze was naar haar kleinzoon geweest, ze had gelachen, ze voelde zich even licht. En nu zit ze bij mij en zegt: 'Ik schaam me dood. Wat voor moeder ben ik dat ik kan lachen terwijl mijn zoon dood is?'"

Mijn cursist vroeg: "Het liefst wil ik zeggen dat het zo fijn is voor haar om dat weer te kunnen voelen, maar doe ik daar goed aan?"

Herkenbaar?

Die momenten waarop je cliënt zich beter voelt, en daar vervolgens compleet van in de war raakt?

In mijn nieuwe podcast praat ik over:

→ Waarom die eerste goede dag zo hard kan aankomen

→ Wat er gebeurt als rouwenden denken dat verdriet = liefde

→ Hoe je als hulpverlener niet in de valkuil trapt van "zie je wel, het gaat al beter"

→ Praktische dingen die je kunt zeggen als je cliënt zich schuldig voelt

Want laten we eerlijk zijn: dit is lastig.

Je wilt blij zijn dat je cliënt vooruitgaat. Maar je ziet ook het schuldgevoel. De verwarring. De angst dat ze hun dierbare vergeten.

En dan moet je iets zeggen. Iets wat helpt. Niet iets wat het erger maakt.

🎧 Beluister de podcast (link in bio)

**Heb jij dit ook wel eens meegemaakt? Ik ben benieuwd.**

Heb jij onderwerpen die je graag behandeld wil zien? Laat het me weten!

Wil jij meer weten over hoe je kunt begeleiden bij verlies? Schrijf je in voor mijn gratis webinar. Je kunt kiezen uit volwassenen begeleiden bij verlies, of kinderen en jongeren begeleiden bij verlies.

Kijk ook op de website van de Academie voor Verlies voor blogs over begeleiden bij verlies.

Wil jij de gratis minitraining “Verlies verzekerd” ontvangen? Je kunt hem hier aanvragen.