Oleksiy Yukov heeft een heel ongewone ‘baan’ aan het front: hij ruimt lijken. Niet alleen van gesneuvelde Oekraïners, maar ook van omgekomen Russen. Want die lichamen worden geruild. Dus wordt Oleksiy als geen ander direct geconfronteerd met de macabere gevolgen van de oorlog en de dood. Onder levensgevaarlijke omstandigheden probeert hij zoveel mogelijk ‘mens te blijven’ en de menselijke waardigheid in stand te houden. Hij ziet elke dode als een levende ziel, die recht heeft op een fatsoenlijke begrafenis. Ook de Russen hebben een familie die op ze wacht.