Een Iraanse wetenschapper uit Luik wordt tijdens een vakantie in zijn vaderland benaderd door de Iraanse geheime dienst met de vraag of hij hun informant wil worden. Het is een vraag die zijn hele leven op zijn kop zet. Kan hij nee zeggen? 
Inlichtingendiensten waarschuwen voor spionage op Nederlandse universiteiten. Maar hoe maak je het onderscheid tussen de mensen met goede bedoelingen en de mensen die er een dubbele agenda op nahouden?

Universiteiten moeten zich beter bewust zijn van mogelijke gevaren. Maar hebben zij wel de kunde en de capaciteit om potentiële spionnen te herkennen? En wie neemt het op voor onderzoekers die de pech hebben dat ze een verdachte nationaliteit hebben?