#49 Een hele oude poes wil niet meer geaaid worden.

#48 Een droom van een uitzending

#47 “Alles wat je maakt heeft een echo nodig, en die echo is je publiek” & interview met Prof. Soortkill

#46 “Er gebeurde iets heel vreemds. Het boek was af, ik ging op bed liggen, ik vouwde mijn handen en ik dacht, ik ben zo moe, nu ik ga dood. Ik had een schone onderbroek aan, dus het kón ook.”

#45 “Dat is precies wat kunst van je vraagt: je leest een gedicht en denkt, dát is het, ik verander mijn leven.”

#44 Maak van je leven een verhaal. Maar voorzichtig doseren, een half atoom liefde toevoegen is meer dan voldoende.

#43 “Midden in de nacht komt de nachtredacteur, altijd om 3 uur, met een briljant idee waar ik de volgende dag niks aan blijk te hebben!”

#42 “Zelden een onhandiger en stuntelender mens gezien. Ik hoop dat meneer Schoof bevrijd is en het land is ook bevrijd.”

#41 “En ze vroegen wat ze later wilde worden. Graag invalide! Zo treurig kijken als ze wou, in winkels voor haar beurt gaan.”

#40 “Luister, ik ben nu echt klaar met die familiegeschiedenis. Ik ben nu bijna 80 en dan hoor je verdomme nog allerlei dingen die je helemaal niet weet!”

#38 “Ik denk nooit na, ik ga zitten en schrijf wat er opkomt. Maar mijn trouwste klant heet prullenbak.”

#37 “Ik bezweer mijn angst voor de toekomst met letters en een schaar.”

#36 “De geschiedenis van Alexander de Grote leest als een roman die nu geschreven zou kunnen zijn”

#35 Waarin Van Dis weer eens zelf de interviewer is, Simon verward is over zijn rol & Paulien Cornelisse vertelt over haar boekenweekessay

#34 "Elke patatkraam aan zee zou de Duitse vertaling van Bloem moeten verkopen""

#33 Live vanuit de foyer van Writers Unlimited: een aflevering met publiek

#32 Ik heb eens een huis gehuurd met uitzicht op zee, maar die kon je alleen maar zien als je op de wc-bril stond.

#31 'Enige neurotische trekjes zijn me niet vreemd. Ik poets graag zilver als ik schrijf. En dan is dat nog een keurig ding.'

#30 We hadden een vrolijke aflevering in gedachten, maar dat was buiten Adriaan gerekend...

#29 “Ik dacht in de Notre-Dame: wegwezen hier, één pilaar verder en je hangt”