De vader van Rinke Smedinga was in de Tweede Wereldoorlog overtuigd nazi: NSB-lid, volgde de SS-opleiding, was bewaker in Kamp Westerbork en trad aan het eind van de oorlog in dienst bij de Ordnungspolizei van het Duitse leger in Groningen. Rinke schaamde zich als kind enorm voor zijn afkomst en ging er bijna aan onderdoor. Nu reist hij langs scholen om te vertellen over zijn ervaringen. Smedinga ziet zijn vader als zijn voorbeeld van hoe het niet moet en probeert nog dagelijks om zijn eigenleven wél aan de goede kant te staan.