„Aftersun” uwodzi nostalgią: tęsknotą za wakacyjnym słońcem, beztroską dzieciństwa, wygłupami z najbliższymi. Ten film pozostanie w naszej pamięci, przez pulsujące napięcie i poczucie niepewności, które dominuje cały seans.

„Aftersun” jest jak wspomnienie pełne niedopowiedzeń i fałszywych wyobrażeń. Nie możemy być ich pewni, a z drugiej strony nie mamy innego źródła, które byłoby rzetelne. Dzięki temu film Charlotte Wells podatny jest na wiele ponownych seansów, a każdy z nich będzie satysfakcjonujący i odkryje nowe interpretacje przedstawionych zdarzeń.

Oprócz tego otrzymujemy również przejmującą kreację Paula Mescala i pełną dziecięcej szczerości Frankie Corio, zdjęcia rodem z VHS i poruszające zakończenie. Wszystko to tworzy obraz z potencjałem na film naszego pokolenia – dzieci lat 90. i 00.



Znajdziecie nas tutaj:

Instagram

Filmweb Piotra

Filmweb Adama

Goodreads Adama