O sposobie i pomyśle na łączenie dwóch kierunków studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim, o kulturze duchowej Słowian wschodnich i języku prawosławia, o mamie rusycystce, o korzyściach płynących z posiadania dwóch dyplomów najstarszej uczelni w Polsce, o wspólnocie słowiańskiej i duchowości przeniesionej na ekran kinowy, o korzyści płynącej ze znajomości języka rosyjskiego w zajmowaniu eksperckiej niszy, o bólu życia i radzieckich filmach wojennych, o geniuszu Andrieja Tarkowskiego i Siergieja Paradżanowa, o zatapianiu wsi na brzegach rzeki Angary i tańczących babuszkach w reżyserskiej interpretacji Elema Klimowa, o odrębności i jednoczesnej bliskości Armenii i Gruzji względem Rosji, o polskiej dokumentalistyce na temat Rosji i jej stereotypowych chwytach filmowych, o wartościach międzykulturowych cyklu dokumentalnego „Polska- Rosja nowe spojrzenie” i o nieszczęściu polityki blokującej wymianę kulturalną.

Z Anną Sajewicz, absolwentką kultury Rosji i narodów sąsiednich w Instytucie Filologii Wschodniosłowiańskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego, rozmawiał Bartosz Gołąbek [rozmowa zarejestrowana zdalnie 22.12.2020 r.]