Hoe ga je om met een land dat zijn grondgebied heeft verkregen door de oorspronkelijke bevolking te verdrijven of uit te moorden, geen asielzoekers binnenlaat, schepen van een soeverein land tot zinken brengt en de opvarenden vermoordt zonder bewijs voor de verdenking van een misdrijf, van een ander soeverein land een groot deel wil weggeven aan onze gezamenlijke vijand en nog steeds de doodstraf toepast?

Het hangt ervan af welk land. De Grote Roerganger, zoon en kleinzoon van immigranten, komt er allemaal mee weg. Zijn land was eerst een kolonie, greep de macht, koloniseerde toen zelf de oorspronkelijke bevolking en pleegde daarbij waarschijnlijk genocide.

De Grote Roerganger blokkeert, als wraak op een misdaad door een genaturaliseerde immigrant, de toegang voor alle asielzoekers. Zoals zijn land eerder in Azië deed, valt hij soevereine landen binnen zonder solide casus belli en bombardeert hun schepen aan de hand van de veronderstelling, maar niet het bewijs van misdrijven. Van de 55 landen die de doodstraf kennen, staat hij qua aantallen op de vijfde plaats. Het zijn allemaal schendingen van de mensenrechten. 

Het weggeven van een groot deel van een van onze buurlanden aan een vijand die het wellicht ook op ons of onze bondgenoten heeft gemunt, zien wij met bloedend hart gebeuren. Een enkeling van ons leeft met de illusie dat wij dat, samen met onze bondgenoten, kunnen voorkomen. We hebben een politieke en een militaire alliantie, waarvan onze bewindslieden almaar bijeenkomen met sussende teksten die ze zelf niet geloven. 

Hoe ga je om met zo’n land? Met sancties? Met een wapenboycot? Met isoleren? Met een haatcampagne tegen hun burgers in binnen- en buitenland? Met het weren van hun kunstenaars in concertzalen, filmtheaters en musea? Of blijven wij hopen dat onze leiders, in al hun wijsheid, de Grote Roerganger, alias Big Daddy, in het gareel kunnen houden?