มีคนมาปรึกษาว่า อยากปรึกษาค่ะ คือเราเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว ตอนนี้มีลูกสองคน และเรามีแฟนใหม่ค่ะ คบกันมา 2 ปีแล้วกำลังจะเข้าปีที่ 3 เขาเป็นผู้ชายที่ดีมากค่ะ เสมอต้นเสมอปลาย รักเราและลูกของเรา ดูแลทุกอย่างที่แบบว่าวันแรกเป็นยังไง ทุกวันนี้เขาก็ยังเหมือนเดิมค่ะ เรื่องที่เราอยากปรึกษาคือ เขาอยากมีลูกที่เป็นลูกของเขาเองค่ะ ซึ่งเราก็เลยมีความรู้สึกว่าเราไม่อยากมีอีก เพราะกลัวจะมีปัญหาลูกฉันลูกเธอ คนที่บ้านเขาก็ไม่อยากให้มี เพราะกังวลเรื่องเดียวกับเรา แต่แฟนเราก็ยืนยันว่าจะไม่มีเหตุการณ์เหล่านี้เกิดขึ้น แต่เรากลับรู้สึกว่าทุกอย่างมันคือเรื่องของอนาคต แม้ขนาดวันพรุ่งนี้เรายังคาดเดาอะไรไม่ได้เลย แต่อีกใจหนึ่งเราก็เข้าใจเขาค่ะ เลี้ยงลูกคนอื่นมันก็อาจจะไม่สนิทใจทั้งหมด ซึ่งตอนนี้ลูกเราผู้ชายอายุ 8 ขวบ ผู้หญิง 6 ขวบ ส่วนแฟนอายุ 36 ปีค่ะ เลยอยากขอคำชี้แนะและแนวคิดอีกทางหนึ่งด้วยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ

- ปัญหาหลัก ๆ อาจจะไม่ใช่เรื่องของการมีลูกเป็นของตัวเอง หรือว่าลูกเลี้ยง แต่มันอยู่ที่ใจของทั้งสองคนมากกว่า

- ซึ่งบางคนก็จะต้องมีปัญหาลูกฉันลูกเธอบ้าง เป็นเรื่องปกติแล้วในเรื่องนี้จะขึ้นอยู่กับดุลยพินิจของแต่ละบุคคล

- ความรักมันอาจจะมีวันที่จืดจางกันไป ซึ่งเราก็ต้องถามตัวเราเองว่าเราอยากจะมีลูกคนที่สาม คนที่สี่ หรือมากกว่านั้นอีกไหม

- ให้เราลองวางแผนชีวิตอย่างจริงจังดู คำว่าทุกอย่างมันคือเรื่องของอนาคต แม้วันพรุ่งนี้เรายังไม่รู้เลย อาจจะเป็นความคิดที่ไม่ถูกต้องทั้งหมด

- วันนี้จะเป็นตัวกำหนดอนาคต มันไม่ใช่ว่าเราจะเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเองไม่ได้ แต่ทุกการตัดสินใจย่อมส่งผลต่ออนาคตทั้งหมดทั้งสิ้น