Ben jij ont-lichaamd of be-lichaamd?
Het is een vraag die blijft nazinderen.
Want belichaming… dat is geen modewoord, geen trucje, geen snelle mindset shift. Het is een weg. Een trage, voelbare weg – van het hoofd naar het hart. Van denken naar zijn. Van presteren naar aanwezig zijn.

Ik mijmer daar vaak over. Hoe vaak we eigenlijk niet echt in ons lichaam zijn. Hoe we functioneren vanuit ons hoofd, terwijl het lichaam signalen geeft… die we pas horen als ze te luid worden.

Belichaming vraagt tijd. Stilte. Ruimte. Niet om te fixen, maar om te luisteren. Naar wat er écht leeft.
En net daarom is het zo’n rijk, gelaagd thema. Eentje dat ik met woorden misschien nooit helemaal kan vatten – zeker niet in één podcastaflevering.

Maar hoe vaker we hierover praten – in openheid, in zachtheid – hoe meer het resoneert. Ook bij jongere generaties.
Hoe meer we zelf oefenen in belichaming, hoe meer het uitdeint. Als een zachte golf.