Als het aan Paul lag, dan zou hij in het lijstje van de gekende grote religies zoals christendom, boeddhisme, islam en hindoeïsme nog een categorie toevoegen: hemelse regeringen. Van de farao’s in Egypte tot de Chinese keizers, in de loop van de geschiedenis zie je uitermate vaak dat er een cultus ontstaat rond goddelijke leidsmannen. Van hen wordt verwacht dat zij de brug vormen tussen hemel en aarde. Niet allen door middel van specifieke rituelen maar ook door een rechtvaardig beleid zorgen zij in de ogen van de bevolking ervoor dat de kosmische orde in balans blijft en bijgevolg ook de orde in de samenleving. In verschillende regio’s is dat idee nog steeds sterk aanwezig en oefent het een sterke invloed uit op de samenleving.

Paul en Jonas bespreken vanuit die optiek de goddelijke dimensie van het koningshuis in Thailand, de status van Xi Jing Ping in China en we wijze waarop zowel vroeger als vandaag in veel Aziatische gebieden de hemelse en de aardse orde samen gedacht werden en worden. Dat alles plaats dan ook veel vraagtekens bij de houdbaarheid van de scheidslijn tussen seculier en religieus. Meer nog, dergelijke concepten zijn misschien eveneens aanwezig in regio’s die zichzelf als seculier bekijken. Wordt door sommige fracties in de VS niet een goddelijke koningschap rond Trump gecreëerd? En in welke mate is de bureaucratische orde van de alles overwoekerende excelfiles ondertussen een quasi hemels beleid geworden waarvoor we allen de knieën voor buigen? Wie onze wereld vanuit deze specifieke religieuze categorie analyseert, gaat één ander plots anders zien.

-------

De afbeelding toont een straatbeeld uit Thailand, met een grote foto van de Thaise koning naast een publiek naast een San Phra Phum (een 'geestenhuisje').

'Groetjes uit Shambhala’ is een productie van ⁠⁠⁠Volzin⁠⁠⁠.