بازیِ گریس،به جای داستان‌ سرایی خطی و دیالوگ‌های افراطی، از نمادگرایی و استعاره برای بیان مفاهیم عمیق روانشناختی استفاده میکنه. یه بازیِ پلتفرمرِ دو بُعدیه که در اون،شما کنترلِ یه دخترِ جوون به اسم گریس رو به دست میگیرین.گریس،توانایی آواز خوندنش رو از دست داده و تو دنیایی تک‌ رنگ و بی‌ روح،بیدار میشه.سفرِ گریس برای برگردوندنِ رنگ‌ ها به جهان،یه .استعاره ی قدرتمند برای مراحل سوگ،افسردگی و پیدا کردنِ خودشه