In deze aflevering van onze podcast duiken we in een onderwerp dat velen van ons vermijden: onze eigen uitvaartwensen. Koos en Raphael bespreken hun gedachten en wensen rondom hun uitvaart, geïnspireerd door een andere podcast en een gesprek dat Koos op de radio hoorde.

Het idee van het praten over de dood lijkt op het eerste gezicht misschien zwaar, maar zoals de heren laten zien, kan het ook luchtig en zelfs humoristisch worden aangepakt. Raphael deelt zijn jeugdherinneringen aan het plannen van zijn eigen begrafenis tijdens een gezinsavond, en ze bespreken hoe het uitvaartproces eruit zou kunnen zien, inclusief muziekkeuze, begraven versus cremeren, en zelfs het idee van een hologram of een prank tijdens de begrafenis.

Koos staat stil bij het idee om de uitvaart niet te zwaar te maken, maar eerder een viering van het leven. Hij zou liever zien dat mensen samenkomen om te eten en te drinken, en herinnert zich het nummer “God zij met u tot ons weer zien” als een klassieke keuze die hem aanspreekt. Raphael daarentegen speelt met het idee om zijn as in een zandloper te laten plaatsen, zodat hij symbolisch aanwezig kan blijven tijdens spelletjes met vrienden en familie.

Ze benadrukken het belang van het bespreken van je uitvaartwensen met je dierbaren, zodat zij weten hoe ze jouw laatste wensen kunnen respecteren. Dit maakt het niet alleen makkelijker voor hen in een moeilijke tijd, maar het geeft ook rust dat alles geregeld is zoals jij het zou willen. Of het nu gaat om een traditionele uitvaart, een feestelijke bijeenkomst, of een creatieve twist zoals Raphael suggereert, het belangrijkste is dat je erover nadenkt en erover praat.

Beluister de aflevering om te horen:

• Waarom het belangrijk is om je uitvaartwensen vast te leggen.


• Hoe humor en persoonlijke voorkeuren een uitvaart kunnen kleuren.


• De verschillen tussen Koos en Raphael’s benaderingen van hun eigen afscheid.

Deze aflevering is niet alleen een oproep om na te denken over je eigen wensen, maar ook een uitnodiging om het leven elke dag te vieren. Zoals het gezegde gaat: “We only die once; we live every day.”