Oorlog wordt steeds meer high-tech. Bewapende drones worden van grote afstand aangestuurd, of gaan zelfs helemaal zelfstandig naar hun doelwit op zoek. Automatische luchtafweer reageert sneller dan een mens ooit zou kunnen. Kunstmatige intelligentie analyseert bakken met gegevens in een oogwenk, en doet voorstellen voor het volgende bombardement. En ondertussen woedt er ook een informatie-oorlog in onze nieuwsfeeds en op sociale media.

Wat heeft al die technologie voor gevolgen voor militairen aan de frontlinie, en voor de burgerbevolking in oorlogsgebied? Wat klopt er van het idee dat precisiewapens een ‘schonere’ oorlogvoering mogelijk zouden maken? 

Er worden verwoede pogingen gedaan om regels te maken voor nieuwe militaire technologieën. Maar wie houdt zich daar aan als de vijand dat ook niet doet? En als kunstmatige intelligentie beslissingen gaat nemen, wie is er dan verantwoordelijk als het misgaat?

Ondertussen zijn wij allemaal potentiële slachtoffers van desinformatie en beïnvloedingscampagnes. Hoe wapenen we ons daartegen?  

Op zondagavond 5 januari sprak Lara Billie Rense hierover met:

• Jessica Dorsey, universitair docent Internationaal en Europees Recht aan de Universiteit Utrecht en leider van het project ‘Realities of Algorithmic Warfare’;  


• Foeke Postma, senior onderzoeker bij onderzoekscollectief Bellingcat, gespecialiseerd in conflictgebieden, defensie en illegale dierenhandel;


• Tine Molendijk, universitair hoofddocent aan de Nederlandse Defensie Academie en research fellow aan de Radboud Universiteit Nijmegen, gespecialiseerd in ‘morele verwonding’ bij militairen;  


• Roy Lindelauf, hoogleraar Data Science in Military Operations aan de Nederlandse Defensie Academie, bijzonder hoogleraar aan de Universiteit van Tilburg en voormalig Apachepiloot;