Wat als sterven veiliger voelt dan blijven leven? Voor Johan was dat gevoel jarenlang de werkelijkheid: een verhaal over een man die de dood omarmde omdat het leven te zwaar en te eenzaam was geworden.

In deze aflevering van 't Kantelmoment luister je naar het verhaal van Johan. Ooit kraanmachinist, naar eigen zeggen de gelukkigste tijd van zijn leven. Geen last was hem te zwaar. Tot hij overspoeld raakte door problemen als hartfalen, hersenletsel, amputatie en diabetes. Met daarbovenop een doodswens en een sterke behoefte om zorg te mijden.

Voor zijn omgeving was Johan vaak een brombeer. Iemand die hulpverleners wegstuurde, uitschold en buitensloot. Maar wie goed keek, zag ook zachtheid. Er schuilde een teddybeer in hem: een man met behoefte aan nabijheid, grapjes en een gezamenlijk kop koffie.

Hoe ga je om met iemand die geen complimenten kan verdragen omdat die te pijnlijk zijn? Die agressie inzet als taal, maar diep van binnen vooral gezien wil worden?

In de podcast vertellen begeleiders, een gedragswetenschapper en CCE-consulent Koen Kestens hoe juist kleine momenten van écht contact het verschil maakten.

Het verhaal van Johan is dat van een man die op veel plekken en door veel mensen en systemen is teruggewezen. Achter zijn harde buitenkant zocht hij eigenlijk vooral naar een kleine opening om verbinding te maken.