Bu bölümde Tunç ve Çağkan olarak yazılım ekiplerinin yıllardır aynı döngüde sıkışıp kalmasının gerçek sebeplerine giriyoruz:
— görünmeyen hata maliyetleri,
— yangın söndürme kültürünün ekiplere çaktırmadan ödettiği bedeller,
— uptime takıntısının arka planındaki “güven” ekonomisi,
— ve tabii ki yeni köşemiz Karınca Açısı: Probleme bir karıncanın baktığı yerden bakabilirsek ne değişir?

Forbes ve Gartner araştırmalarından çıkan çarpıcı sonuçları masaya yatırıyoruz:
Kötü deneyim yaşayan kullanıcıların 0,88’i gidiyor,
ve gidenlerin 0,52’si geri dönmüyor.
Ekip içi maliyet, kültürel erozyon ve ürünün sessizce kan kaybetmesi… Bunları doğru metriklerle nasıl kontrol altına alacağımızı tartışıyoruz.

Sonunda şuna geliyoruz:
Kalite; testten değil, yönünü bulmuş bir zihinsel modelden doğar.
Ekipler “yangına koşmak” yerine stratejik olarak nefes almayı öğrendiğinde, işte o zaman gerçek iyileşme başlıyor.

Karıncaların bile bildiği şeyi hatırlıyoruz:
“Yolun varsa, yürürsün. Yönün varsa, varırsın.”

Çağkan Aksun Yüksel:

Linkedin

Kişisel web bağlantısı

Not: 0,52 ve 0,82 yazdım zira bu yükleme aracında yüzde işareti koyamıyoruz.

Bu da böyle bir bulgu!