Voor de diehard want er is veel wind hoorbaar in de opname.

In deze podcast noem ik een aantal voorbeelden van tijdelijke neveneffecten van spiritueel ontwaken en wat daarbij behulpzaam is. Uiteraard is wat ik aan voorbeelden geef niet compleet. Ik hoor graag bij de reacties van je welke neveneffecten jij ervaart of meegemaakt hebt?

Het is een beetje een inkopper, want wat behulpzaam is dat is gezond verstand en vertrouwen!

Het maakt een wereld van verschil hoe je je ervaringen interpreteert. Vanuit de ego-werkelijkheid? Zoals: ‘Dit gaat nooit over.’‘Er gebeurt vast iets ergs.’ Dan voel je waarschijnlijk angst, schuld, schaamte en onrust.

Of vanuit de bron van jouw zijn? Dan voel je dat er een kracht werkzaam is in, door, voor en als jou, die je opent voor de werkelijkheid. Er gebeurt juist iets vreugdevol! En er vindt een proces van uitlijning plaats tussen jouw diepste zelf en de tastbare wereld. Iets wat effect heeft op je lichaam, geest en energie systeem. Een proces waaraan je leert overgeven en op leert vertrouwen.

Voorbeelden van tijdelijke neveneffecten van spiritueel ontwaken zijn:

🪷 Een gevoel van verlies en rouwen

🪷 Desoriëntatie en heroriëntatie

🪷 Geheugenproblemen

🪷 Prikkelbare zenuwen

🪷 Toegenomen sensitiviteit

🪷 Helder zien/voelen/ruiken/horen

🪷 Kundalini ontwaken

🪷 Slaapproblemen

🪷 Griep/koorts

🪷 Het naar boven komen van oud zeer

🪷 Spiritueel bypassen

🪷 Slappe lach

🪷 Gevoel van zinloosheid en leegte

En nog een tekstje die ik in 2023 schteef en wat hierbij aansluit:

Er zijn veel momenten geweest dat de pure schoonheid en genade van het leven zich openbaarde, juist wanneer ik voor mijn gevoel ergens volkomen in faalde en op stuk liep. Het waren de momenten dat ‘ik’ het opgaf. Gewoon omdat ik niet verder kon. Je zou kunnen zeggen dat het leven ‘mijn wil brak’ zodat ik kon samenvallen met de Ene wil wat in werkelijkheid alles is.

En net zoals dat velen overkomt bouwde ik na deze heerlijke momenten van volkomen één zijn met wat is na verloop van tijd dan toch weer een eigen wil op. Want ‘ik wil zo graag …’. Om vervolgens weer in hetzelfde riedeltje terecht te komen. Met iedere keer steeds wat minder ik-kracht, met steeds minder mogelijkheden om tegen wat is in te gaan.

En wat maakt het dan weer een wereld van verschil in hoe je dat interpreteert. Interpreteer je het vanuit wat je gewend bent, de ik-oriëntatie, dan lijkt het of je niet helemaal goed meer functioneert. Want je lichaam reageert bijvoorbeeld heel krachtig op het uit lijn gaan met (het verlaten van) de levensstroom. En kan reageren met ziek worden. Met spanningsklachten, burn out, met gevoeligheden of allergieën. In feite reageren je lichaam en geest op een situatie die niet meer bij je aansluit.

Interpreteer je het echter vanuit zijn dan zie je dat zich een prachtig proces voltrekt. Zoals de rups in een cocon. De rups kan weliswaar zijn rups-zijn niet meer leven en er is misschien een fase van niet weten wat dan wel. Van verlies van het bekende. Toch gaat er niets mis, al kun je dat mentaal misschien niet bevatten. Je hart weet het!

Een belangrijk deel de reis van rups naar vlinder beschrijf ik in ‘Het ja-gevoel’. Het schrijven was magisch, kwam rechtstreeks vanuit mijn hart en hielp me steeds om te realiseren wat zich in me voltrok. Iets wat zo belangrijk was in een periode dat ik mijn rups-zijn niet meer kon leven en transformeerde tot een vlinder. Terwijl alles om mij heen nog wel ingesteld was en aansloot bij mijn rups-gedaante.

OMG wat vond ik dat spannend. Want hoe leef je dan verder in een wereld die volledig lijkt ingesteld op rupsen? Met hypotheken die betaald moeten worden, kinderen die kleren nodig hebben, brood wat op de plank moet komen?

En toch ontdekte ik met vallen en opstaan: ‘lijkt ingesteld op alleen rupsen’ En ook alleen maar wanneer je kijkt vanuit het oude perspectief wat juist bezig is te transformeren. Natuurlijk is er ruimte voor ‘rupsen’ in een cocon en voor vlinders!

https://lindarood.com/