قسمت ۶۲ پادکست پایه‌ها

«پس از او، من ادامه پیدا کردم…»

میهمان: مرتضی گیلان

( مدرس روانشناسی رویکرد :ACT)

این قسمت در هفدهم اکتبر، روز جهانی تروما ضبط شده؛

روزی برای دیدن زخم‌هایی که

سال‌ها بی‌صدا در ما ادامه پیدا می‌کنند.

روزی برای فهمیدنِ اینکه هر انسان

پشت چهره‌ی آرامش، داستانی از رنج دارد؛

 و هر قلب، لحظه‌ای داشته

که جهان را برایش دو نیم کرده است.

و چه معنا دارد این روز

وقتی پای مردی در میان است

که «پذیرش» را نه در کتاب‌ها،

که در دلِ تاریک‌ترین تجربهٔ انسانی آموخته؛

مردی که سوگِ فرزند را زیسته

و هنوز از امید می‌گوید،

از ادامه،

و از تبدیل رنج به فهم و رشد.

در این گفت‌وگو، مرتضی گیلان

از کودکی‌اش گفت؛

از اولین ترس‌ها، اولین آموخته‌ها،

و مسیر شکل‌گیری نگاهی

که امروز در کارِ درمان

به جان آدم‌ها نزدیک می‌شود.

او از «غم» گفت،

غمی که اگر نادیده بگیریم،

به شکلی دیگر بازمی‌گردد؛

و اینکه پذیرش، انکار نیست؛ درنگی‌ست برای دیدن واقعیت.

از اینکه جنگیدن با احساسات

فقط ما را از خودمان دور می‌کند.

او توضیح داد که در ACT

تعهد به «ارزش‌ها» مهم‌تر از نتیجه‌هاست،

و اینکه زندگیِ خوب

زندگیِ بی‌درد نیست،

زندگی‌ای‌ست که در آن

با درد می‌نشینیم،

اما در آن غرق نمی‌شویم.

این گفت‌وگو

روایت انسانیِ ایستادن پس از فرو ریختن است؛

روایت مردی که صادقانه از رنج گفت

و از ادامه دادن…

از اینکه «پس از او، من ادامه پیدا کردم».