kopartılmış yapraklarımdan ibaretti hüzün

dedim rahmet yağar ben yürürken

gece benim ardımda

taşıdım kara gençliğimi dağların damarında

İsmet Özel, Yaşamak Umrumdadır.

●

Duman yükseliyor yalnızlık köşemden

Kim, nasıl haberdar olacak ki viranemden?

Söyleyeceklerim var yanmış gönlüme

Ne zaman sona erecek efsanem.

Çektim elimi gecenin eteğinden

Seherin zülüflerinden tutmak için

Suya attım kendimi sahilden

Lakin habersizim denizin derinliğinden.

Duvarlardaki desenler bozuldu

Kimse bir renk görmedi artık burada

Hayal, gözünü dikiyor gece-gündüz

Kalbimdeki umut resmine.

Ayak bastığımdan beri buraya

Kurtuldum kervanın gürültüsünden

Aslında canım içre yanıyorum bu ateşten

Lakin gönül vermişim bu yanışa ben.

Karanlık çekiliyor çatılardan

Şehrimin yoluna gülümsüyor sabah

Hâlâ duman yükseliyor yalnızlık köşemden

Söyleyeceklerim var yanmış gönlüme.

Şair: Sohrap Sepehri

Yorum: Furkan Özdemir