Dzisiaj kolejny krok w naszym stoickim myśleniu. Nie, nie musimy wiernopoddańczo robić tego co nam każą. Natomiast musimy wybrać. Albo wstajemy od stolika szukając nowej roli i gry, albo zostajemy. Ale jeśli zostaniemy w danej grze, to nie ma sensu podważać jej reguł. Szczegóły — w podcaście!

Będzie o:

— metaforze życia jako teatru. Nie Paulo Coelho to wymyślił, ani nawet Szekspir. Tylko starożytni stoicy!

— kto ułożył tę „sztukę życiem zwaną”? kto rozdał te role? jedni powiedzą, że Bóg, inni że natura, inni że los, jeszcze inni że przypadek.

— myk polega jednak na tym, że my się nad tym nie musimy zastanawiać, bo tak czy siak najlepiej jest żyć po stoicku!

— czyli albo gramy, albo od gry wstajemy i szukamy nowej. Ale nie kwestionujemy tego, w co gramy!

— also: poszlibyście do Powstania Warszawskiego? To jest dobre case study na dziś. A jest ro znacznie mniej nasza decyzja niż się wydaje. Po prostu wypadki stawiają nas w takiej lub innej sytuacji. 

— I na lżejszej nucie, wampirologia stosowana. Czy Tomek Beksiński był stoikiem? 

Polecam!

Tym z Was, którzy cenią słowo pisane, polecam też mój newsletter, stoicki głos w Twoim domu — StoickiGłos.pl

A jeżeli uważacie, że ten podcast Was wspiera, to wesprzyjcie i podcast, bo to dzięki Waszemu wsparciu nadajemy — Patronite.pl/Stankiewicz