5 آهنگ انتخابی ( ویرایش شده ) فولکلوریک ایرانی با مضمون نوروز و فصل بهار که بر ما عیان مینماید، حرکت و گردش هستی را ! بی کتابِ قانون ، بی جریمه ، بی پاداش و بی نیرنگ به هر انسانی در این جهان، عیان و تفهیم میشود که یزدان، زیستن و نور را در انسان در نَدمید، مگر با تحول و چه خوب است بیابیم که این تحول و گردش هستی میشود حول ما باشد . ایام بکام و نوروز مبارک - - - - - - - - - - -
.
.
تقدیم با احترام
إ...............................................................................
گروه کُر فولکلور دختران ایران ( Iranian Girls' Folkloric Choir Group) ....................
اجرای آهنگ - بنفشه - از سری آهنگ های فولکلور فارسی توسط گروه کُر دختران ایران در اوایل دهه 50 شمسی.............................
Iranian Girls' Folkloric Choir Group ::::
کُر ملی ایران یک گروه کر ایرانی به رهبری آلفرد ماردویان بود که به اجرای ترانه‌های محلی ایرانی و بازسازی آثار تعدادی از آهنگسازان معاصر ایران می‌پرداخت. کُر ملی ایران پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران منحل شد.
آلفرد ماردویان در آغازِ شکل‌گیری کُر ملی از تنظیم‌های گریگوریان بهره بُرد ولی کمی بعد خودش هم گردآوری ترانه‌ها و تنظیم آنها برای آواز گروهی را آغاز کرد. ماردویان به جز تنظیم و اجرای ترانه‌های محلی مانند ترانه محلی «تو بیو» با تنظیم روبیک گریگوریان، تعدادی از آثار آهنگسازان معاصر ایران را هم برای آواز گروهی بازسازی کرده‌است. مانند ترانه «بوی جوی مولیان» از روی اثر روح‌الله خالقی.
تاریخچه :
برای نخستین بار در سال ۱۳۵۱ بنیان نهاده شد. پیش از آن البته دسته‌های آواز گروهی به شکل پراکنده چندین دهه در ایران فعالیت داشتند ولی فعالیت‌هایشان به شکل عمده روی اجرای آثار آهنگسازان غربی متمرکز بود. مهرداد پهلبد (مین‌باشیان)، وزیر وقت فرهنگ و هنر، به داشتن یک کُر ملی برای اجرای آثار ایرانی گرایش داشت و این کار را به آلفرد ماردویان سپرد.
ماردویان پیش‌تر از هنرستان عالی موسیقی در تهران دیپلم نوازندگی ویولا دریافت کرده بود. او پس از چندین سال همکاری با ارکستر سمفونیک تهران به عنوان نوازنده، با دریافت بورس از وزارت فرهنگ و هنر راهی اتریش شد تا در رشته‌های رهبری آواز گروهی (کُر) و ارکستر در آکادمی موسیقی وین تحصیل کند. پس از بازگشت، او چند سال نیز رهبر دوم ارکستر سمفونیک تهران بود.
در سال ۱۳۵۱ (۱۹۷۲م) تعدادی از استادان ایتالیایی در تالار رودکی مشغول تدریس آواز بودند. ماردویان از همکاری آنها برای پرورش خوانندگان کُر ملی بهره گرفت. بزودی وزارت فرهنگ و هنر با او قرارداد بست که هر ماه یک کنسرت کامل اجرا کند.
کُر ملی ایران در برنامه‌هایش آثار ایرانی را در دو رده‌بندی اجرا می‌کرد: نخست، تنظیم ترانه‌های محلی ایرانی برای آواز گروهی و دوم بازسازی آثار تعدادی از آهنگسازان معاصر ایران. بیژن داداشی نیز به عنوان پیانیست همراه با گروه همکاری داشت.
با گسترش فعالیت‌های کُر ملی در تهران، اجراهای گروه در دیگر شهرهای ایران هم سازماندهی شد و یک بار نیز برای اجرای برنامه به ابوظبی دعوت شد.
ماردویان برای تنظیم و رهبری آثار کُرال در جریان جشن‌های دوهزار و پانصد ساله نیز فعالیت داشت و پادشاه ایران در آن زمان به وی نشان شماره یک همایونی اهدا کرد.
پایان فعالیت :
در سال ۱۳۵۷ دست‌کم سه گروه کُر حرفه‌ای و مستقل در تهران فعالیت داشتند:
«کُر ملی ایران» به رهبری آلفرد ماردویان؛
«کُر تهران» به رهبری اِولین باغچه‌بان
«گروه هم‌آوازان» (کُر رادیو-تلویزیون) به رهبری گلنوش خالقی.