اپیزود بیست وهشتم - خوندی؟
Update: 2022-11-14
62
62Description
این قسمت پادکست سیبیل تقدیم می‌شود به «جادی میرمیرانی» و «امید هرمزی» پادکسترهایی که در زمان انتشار این اپیزود در بند هستند
پادکست سیبیل جاییست برای شنیدن قصه‌های معمولی از آدم‌های معمولی
نوشته و خوانش: مهرسا رهنما
۱- سرود باشگاه آرسنال
۲- همشاگردی سلام
۳- Red Army Blues - The Watherboys
۴- معلم بد - ابی
۵- تاک - سیاوش قمیشی
۶- مرد ناشناخته - ونگلیس
۷- بداهه‌نوازی نی در بیات اصفهان و شوشتری - شاهو عندلیبی
۸- A Brotherhood of Heroes - Wilbert Rogers
موسیقی آغازین: مهرسا رهنما
Top Podcasts
The Best New Comedy Podcast Right Now – June 2024The Best News Podcast Right Now – June 2024The Best New Business Podcast Right Now – June 2024The Best New Sports Podcast Right Now – June 2024The Best New True Crime Podcast Right Now – June 2024The Best New Joe Rogan Experience Podcast Right Now – June 20The Best New Dan Bongino Show Podcast Right Now – June 20The Best New Mark Levin Podcast – June 2024
In Channel
Download from Google Play
Download from App Store
United States00:00
00:00
1.0x
آقای مهرسا من از نظر شرایط سنی دوران مدرسه ی خیلی بدی داشتم. چون پدر و مادرم باهم هر روز دعوا می کردند و اصلا تو خونه مون یا توی کل خانواده اثری از شادی و لبخند نبود. و من همیشه دلتنگ مدرسه بود چون برام مکان آرامی بود ، پس این شد ک من همیشه اول وقت نماز می خوندم چون همه می گفتند اینطوری موفق می شید و باعث شدکه تو دانشگاه هم به اینصورت بگذره.ولی وقتی دیدم همکلاسی های دیگ که شیطون بلا بودن به امکانات فول رسیدند و من همچنان منتظر آزمون و استخدام هستم ، یجورایی آشفته شدم و مراجعه به روانپزشک کردم
دوستم الان ساکن مکزیک هست و سر یه داستان میهن دوستانه زد منو بلاک کرد ❤. الان تراپــــی لازم هستم.
دنیا به همه ما یه ذوران کودکی و نوجوانی بدهکاره عالی بود مرسی
باورتون میشه من الان چند هفته است که درون ذهنم با شما قهرم؟ من و شمایی که اصن همو نمیشناسیم و شمایی که اصن خبر ندارید منی وجود داره 😂 حالا اگر بخایید دلیلشو بدونید میگم. حقیقتا من میخاستم بعد از اینکه همه اپیزودهای شما رو گوش دادم، براتون یه نامه بالابلند بنویسم از همه چیزا و حسایی که بعد داستانتون تجربه کردم، اما متاسفانه حتی یه ایمیلم پیدا نکردم از شما 😁 اون حرفا هم قطعا تو یه کامنت جا نمیشن. به هر ترتیب امیدوارم بتونم ببخشمتون 😂🌾
نه منم نخوندم، خیالت راحت راحت💔
فک کنم هیچ کسی نخونده و همه از دم افتادیم از جمله ما هشتادیا نمیدونم عذاب وجدان داشته باشم که هشتادی ام و هنوز زندم یا آرزو کنم زنده باشم و بینم چی میشه ممنون بابت پادکستت و لطفا بازم بزار به امید آزادی و آزادی جادی عزیز که تمامی برنامه و کد نویس ها مدیونشیم😅💔
سلام عزیز هم غصه‌ی من 💔
درود‌به‌مهرسای عزیز،ممنون از اپیزد جدید،سالها گذشت وفهمیدیم که هیچ کداممون هیچی نخوندیم ،که اگه خونده بودیم به این شرایط نمیرسیدیم،امیدوارم این بار همه درست خونده باشیم.ممنون.
عجب اپیزودی بود، مرسی 🙏🏻
جالب بود
دو سال پیش برای اولین بار شروع کردم به گوش کردن سیبیل و حس اینکه لحظه های زندگیتون رو به اشتراک میذاشتید در قالب داستان واقعا برام جالب بود، از همون اول مامانم رو با خودم همراه کردم و از همون موقع اپیزود به اپیزود با هم گوش میکنیم. و اینکه باید بگم بله ماهم نخوندیم... ولی شما بخونید:(نترسید، ما همه با هم هستیم.)
خیالت راحت!! این بار حتی دانشجوی شریف هم نخونده.... 💔🌿
چرا اینقدر خاطرات نسل ما با هم مشترکه،حتی برای منی که بر عکس تو در یک خانواده مذهبی دیده به جهان گشودم و بعدها طغیان کردم و طرد شدم مهرسا جان داستان های تو احساسات درونی و پنهان نسل ماست که تونستی اونا رو در قالب کلمات به شکل قصه در بیاری یه وقتایی فکر می کنم گِل ما دهه ی شصتی ها رو از یه خاک عجیب و متفاوت سرشتن
وای که ترسی تو اعماق روانمون هست از اون روزا من که هنوز بعضی از شبها کابوس میبینم که امتحان دارم اما هیچی بلد نیستم
چسبید... بخصوص با ماکارونی ... راستی ....منم نخوندم ...خیالت راحت 😏
سلام مهرسا..خوشحال شدم که اپیزود جدید دادی..این روزا کست‌باکس زیادی خلوت و سوت و کوره..نمیدونم این که پادکسترها فعلا کار نمیکنند خوبه یا بد در هر حال ذوق کردم وقتی نوتیفیکیشن سیبیل بالا اومد..درسته که دوران مدرسه سخت و جانفرسا گذشت اما این روزا خیلی با خودم میگم کاش دبیرستانی یا دانشجو بودم کاش شجاعت این نسل‌رو داشتم کاش دهه هشتادی و نودی بودم و حرف دلم‌رو میزدم..پریروزا خواهرم که هفتمیه سر کلاس دینی با معلمش سر لباس عزاداری بحث کرده بود که من دوست دارم وقتی مُردم که شاید همین بعد از ظهر موقع برگشتن از مدرسه باشه دوستام لباس سفید و شاد بپوشن و معلم عصبانی شده بود که چرا چرت‌وپرت میگی و من کاری به سیاست ندارم و درسم‌رو میدم حالا بماند که کجای این حرف سیاسی بوده و چرا یه بچه دوازده ساله باید به مرگ آنی فکر کنه..یا یکی از دخترا عکس‌های صفحه‌ی اول‌رو کنده و تو سطل آشغال پیدا کردن و فرداش کل کتاب‌های مدرسه‌رو چک کردن که کدوم کتابه و حدس بزن چی شده نصف مدرسه عکس‌هارو کندن تا کسی تو دردسر نیوفته..هنوزم به این اتحاد فکر میکنم چشمام اشکی میشه چرا ماها اینجوری نبودیم؟؟ماهایی که با اینکه قول‌وقرا