ما آدم ها آرزوهای زیادی داریم. بعضی از این آرزوها از بچگی یا نوجوانی با ما بودن و شاید تا عمر داشته باشیم با ما باشن. مثلا آرزوی داشتن شغلی رو داشته باشیم که بخاطر جامعه یا خانواده، مجبور باشیم کنارش بذاریم و تا آخر عمر تو حسرتش بمونیم. راستی چرا ما باید راهی رو بریم که کمتر دلمون میخواد؟ مثلا چرا باید شغلی رو انتخاب کنیم که زیاد دوست نداریم؟ چرا نمیتونیم به بقیه حرف دلمون رو بزنیم و همیشه راهی رو میریم که جامعه یا خانواده برامون تدارک دیده؟ تو این قسمت از پشه قراره درباره این موضوع حرف بزنیم.