حسین بشیریه (زادة 1332) متخصص «علوم سیاسی» و «جامعه‌شناسی سیاسی» است؛ که لیسانس علوم سیاسی را از دانشگاه تهران اخذ و پس‌از‌آن در سال‌های (1979) و (1982)، در دانشگاه‌های «اسکس» و «لیورپول» انگلستان، به‌ترتیب درجه‌های فوق‌لیسانس و دکتری علوم سیاسی را دریافت کرد. 

بشیریه را می‌توان محقق و اندیشمندی مؤثر در تاریخ معاصر ایران دانست؛ امروز، بخش مهمی از آنچه در گفتارهای علوم سیاسی ایران به‌چشم‌می‌خورد؛ بی‌شک متأثر از اندیشه‌ورزی، نوشته‌ها و فعالیت‌های اوست؛ بدین‌معناکه نوع نگاه و خردورزی وی بر مباحثی دربارة «جامعة مدنی»، «دموکراتیک‌شدن»، «نظریه‌های سیاسی لیبرالی، مارکسیستی» و سایر «جریان‌های اندیشة اجتماعی‌و‌سیاسی» تأثیرگذار بوده‌است.

بشیریه جوهر تاریخ سیاسی معاصر ایران را کوشش برای ایجاد ساخت دولت مدرن مطلقه در درون جامعۀ مدنی ضعیف می‌داند که نتیجۀ این وضعیت حکمرانی در ایران، ایجاد قدرت بی‌ثبات بوده است.

در اپیزود هفتم پادکست روايتِ ایران تلاش شده‌ است تا بر اساس کتاب «موانع توسعۀ سیاسی در ایران» به روایتِ حسين بشیریه از ايران پرداخته شود.

نویسندۀ متن روایت: محمد حسن کریمیان| منبع روایت این اپیزود: کتابچۀ ایران به روایتِ حسین بشیریه (مروری بر کتاب موانع توسعۀ سیاسی در ایران) به قلم محمد فاضلی (این کتابچه در سایت و کانال تلگرام ایرانِ پایدار در دسترس است) | راوی: سجّاد فتّاحی 

 تدوین و موسیقی: بهنام محمدی و نوید شوندی | ضبط و صدابرداری: محمد علیزاده