اپیزود ۱، ریشه چندش ما از کجاست؟
Update: 2019-06-14
158
158Description
تو قسمت اول مینی بوس نامه میخوایم بررسی کنیم که چندش ما از کجا ناشی میشه و چجوری میشه از این احساس آشنا ولی غریبه برسیم به بخشی از خصوصیت های غیر منطقی و عذاب آور زندگیمون.--- Send in a voice message: https://anchor.fm/minibusnameh/message
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
Top Podcasts
The Best New Comedy Podcast Right Now – June 2024The Best News Podcast Right Now – June 2024The Best New Business Podcast Right Now – June 2024The Best New Sports Podcast Right Now – June 2024The Best New True Crime Podcast Right Now – June 2024The Best New Joe Rogan Experience Podcast Right Now – June 20The Best New Dan Bongino Show Podcast Right Now – June 20The Best New Mark Levin Podcast – June 2024
In Channel
Download from Google Play
Download from App Store
United States00:00
00:00
x
و منی که معلمم و در فصل زمستان شاهد آب دماغ های سبز رنگ دانش آموزامم 😂🤣😂🤣
🤢🤢🤢🤢 الان من دارم سعی میکنم با خودم مبارزه کنم 😁😁😁😁
جالب بود، کلی هم عُق زدم، چرا خیلی چندش‌ناک بود!
خدا رحم کرد آخرای غذام بودم😅
جالب بود ،🤔🤔
ای کاش به جای مثال های متعدد تمرکزتو میزاشتی روی اصل مطلب و درک مطلب . ولی در کل خوب بود
فقط دهنت سرویس 🤣😂😂 کاش به تذکرات اولیه‌ات بیشتر توجه کرده بودم. 😂😅😭
درود بر شما واقعا چرا باید این تفکر را داشته باشیم به امید زمانی که تمام چندشها ما را به تفکر وادارکند
من تازه با مینی بوسنامه آشنا شدم،خیلی عالیه. منم وسواس نسبت به دندون مصنوعی دارم و چندشم میشه با گوش کردن به این اپیزود خیلی چیزا یاد گرفتم. دمتون گرم،موضوعاتی هم که انتخاب می‌کنید عالیه.
سلام خیلی خوب بود چند بار اومدم قطع کنم اپیزود رو ولی گوش کردم و خیلی بدرد بخور بود ممنون
کل ذهنیت م نسبت به چندش به هم ریخت ... .....😎 من برم بیشتر فکر کنم 🤔
یکی از قسمت هایی از زندگیم که شجاعت زیادی به خرج دادم دانلود این اپیزود بود و تا به حال هیچکس انقدر صریح درباره این موضوع صحبت نکرده بود . جالب توجه بود✌🏾✨
خیلی جالب بود واسم، در واقع بیشتر تلنگر بود برام، خیلی از مواقع همین چندش ها باعث حال بدی من میشه و شاید هم یک روز من را کامل نابود کنه. الان همین تلنگر باعث شد، که تو خیلی از مورد های که نسبت بهش چندشم میشه تفکر کنم و ریشه یابی کنم. مرسی از راننده مینی بوس که من رو سوار کرد
سلام تازه با مینی بوس نامه اشنا شدم به نظرم کیفیت صدا در حدی که واضح متوجه بیان شما بشیم خوب بود اینو کسی میگه که کمی مشکل شنوایی داره ولی کاملا واضح متوجه صحبت های شما شدم چیزی که توی خیلی از اپیزود های دیگه اذیتم میکرد و نمیتونستم متوجه بشم...و اما محتوا... خب اولش هی قیافه م کج و کوله میشد و با یه خنده عصبی سعی میکردم تحمل کنم و گوش بدم😂😂😂😂 اما نتیجه گیری جالبی بود... به نظرم تفکر کردن عمیق به این موضوع میتونه به کسایی که مشکل وسواس های عجیب دارن کمک شایانی بکنه، و البته پرداختن و صحبت کردن موضوعی که شاید هیچ کسی اینقدر صریح و مستقیم بهش توجه نکرده خیلی سنت شکنی جنجالی و جالبی بود... بریم سراغ اپیزود بعدی😊😉
اه اه یاد مدرسه افتادم.همکلاسی ۵ ابتدایم کنارم بود رو صندلی.ساعت ۸.۹ صب دماغ میخورد کثافت.عمرمو ب فنا داد لاشی. منو عشقم کار مورد علاقمو این بود زبون همو گاز بگیریمو بخوریم.دود سیگار از دهن من ب دهن اون میدادم یا برعکس(چندش هم خودتی😂) من فقط تو غذا خوردن حساسم ک کسی از کنارم رد نشه ک هوا بهم بخوره گردو خاک شه یا بدتر از هم از روی سفر رد شه😡🤯.هرکاری هم میگم سواسی نشم نمیشه ک هیچ بدترم شده
گوش ندادم! کیفیت صدای پادکست برام اولویت داره
البته اینها توجیه های خودته قراره هم محتوا و هم کیفیت داشته باشی ولی برودبریم من تازه از لاله پیدات کردم دمت گرم که شروع میکنی
جالب بود. یه نکته ای رو فقط اشاره کنم. گفتی حس چندش یه احساس غریزی نیست. این گذاره اشتباهه. یه مثالش اینه. بوی گوشت فاسد یا لاشه برای همه آدما باعث احساس تهوع میشه. این یه دلیل زیست شناسی داره. چون خوردن گوشت فاسد خیلی خطرناکه و میتونه باعث مرگ بشه. عکس العمل طبیعی بدن وقتی این بو به مشام میرسه اون حالت عق زدنه که باعث میشه اگر فرد گوشت فاسد رو خورده سریع بالا بیاره و محتویات معده اش خالی بشه و اون غذای فاسد باعث بیماری یا مرگ نشه. یعنی این حس چندش کاملا یه حس غریزیه که تو بعضی چیزا بین تمام آدما مشترکه. یکیش همین بوی لاشه.
بعد از ترپند اینجا اسیرم کردی 😀😀🙂 دمت گرم از همین اول لذت بردم
دقیقا تا ۲۲ سالگی کلی وسواس افراطی داشتم و از همه چیز همه کس چندشم میشد تا رفتم یک شهر دیگر دانشگاه وقتی دیدم چقدر ادمهای دیگر _هم خانه هایم _دارند راحت زندگی می کنند و از طرفی خسته شدم بودم چون قبلا خانواده ساپورت می کردند و حالا آنها را هم نداشتم پس تسلیم شدم بعد از مدتی همه برگهام ریخت که ای وای من چرا من اینقدر خودم شکنجه می دادم و چقدر زندگی بدون این وسواسها و احساس چندشها بشدت لذت بخش است . این آرزو برای همه دارم