در این قسمت به سراغ یکی از لطیف‌ترین و انسانی‌ترین داستان‌های کوتاه ادبیات فرانسه می‌رویم: «بابای سیمون» نوشته‌ی گی دو موپاسان. داستانی که با زبانی ساده اما سرشار از عمق احساسی، رنج یک کودک بی‌پدر، زخم‌های پنهان تنهایی، و مهربانیِ آرام و نجات‌بخش یک مرد را به تصویر می‌کشد. «بابای سیمون» از آن روایت‌هایی است که شنونده را بدون اغراق، آرام‌آرام درگیر می‌کند و در پایان ردی از امید و انسانیت بر دل می‌گذارد.

گی دو موپاسان، نویسنده برجسته فرانسوی قرن نوزدهم، استاد بی‌رقیب داستان کوتاه و خالق بیش از سیصد روایت ماندگار است. او با نگاهی دقیق، رئالیستی و گاه تلخ، جهان انسان‌ها را با تمام ضعف‌ها و زیبایی‌هایش به تصویر می‌کشید. موپاسان در طی عمر کوتاهش، آثاری نوشت که هنوز هم از نظر ایجاز، ساختار روایی و عمق روان‌شناختی، به‌عنوان الگوهای کلاسیک این ژانر شناخته می‌شوند.

در این اپیزود، علاوه بر روایت داستان، به لایه‌های احساسی و انسانی آن نزدیک می‌شویم و از نگاه موپاسان درباره‌ی عشق، تنهایی و شفقت سخن می‌گوییم.

صفحه اینستاگرام رادیو حکایت:

https://www.instagram.com/radiohekayat

کانال تلگرام رادیو حکایت:

https://t.me/radiohekayat1403

لینک حمایت های ارزی و ریالی از پادکست رادیو حکایت:

https://hamibash.com/Radiohekayat

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.