Discoverخوانش‌های گنجوربیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۹ با خوانش عندلیب
بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۹ با خوانش عندلیب

بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۹ با خوانش عندلیب

Update: 2025-12-05
Share

Description

غزل شمارهٔ ۲۶۹ از (بیدل دهلوی » غزلیات) را با خوانش عندلیب بشنوید.


فایل صوتی متناظر را می‌توانید در قالب mp3 از این نشانی (اندازه 1.68 مگابایت) دریافت کنید.


متن خوانش:


بیا خورشید معنی را ببین ازروزن مینا



که یاد صبح صادق می‌دهد خندیدن مینا




ز زهد خشک زاهد نیست باکی سیر مستان را



که ایمن از خزان باشد بهارگلشن مینا




زنام می‌، زبانم مست و بیخود در دهان افتد



نگاهم رنگ می پیداکند از دیدن مینا




مسیح وقت اگرکس باده را خواند عجب نبود



که هردم باده جان تازه بخشد در تن مینا




سلامت یک‌قلم در مرکزسنگ‌ست اگر دانی



شکست یأس می‌پیچد به خود بالیدن مینا




وداع معنی‌ات از لب‌گشودنهاست ای غافل



پری‌گردد پریشان آخر از خندیدن مینا




سرشت‌ما و میناگویی ازیک خاک شد بیدل



که ما را دل به تن می‌خندد از خندیدن مینا

Comments 
loading
In Channel
loading
00:00
00:00
1.0x

0.5x

0.8x

1.0x

1.25x

1.5x

2.0x

3.0x

Sleep Timer

Off

End of Episode

5 Minutes

10 Minutes

15 Minutes

30 Minutes

45 Minutes

60 Minutes

120 Minutes

بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۹ با خوانش عندلیب

بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۹ با خوانش عندلیب

ganjoor+ava@ganjoor.net (عندلیب)