<figure class="aligncenter size-large"></figure>

<button class="episode-single__close" aria-expanded="false" aria-label="Close Single Episode"><svg class="icon icon-pp-x" aria-hidden="true" role="img" focusable="false"><use href="#icon-pp-x" xlink:href="#icon-pp-x"></use></svg></button>

تو دریایی!

<button class="pod-launch__button pod-launch__info pod-button" aria-expanded="false">Show Podcast Information<svg class="icon icon-pp-podcast" aria-hidden="true" role="img" focusable="false"><use href="#icon-pp-podcast" xlink:href="#icon-pp-podcast"></use></svg><svg class="icon icon-pp-x" aria-hidden="true" role="img" focusable="false"><use href="#icon-pp-x" xlink:href="#icon-pp-x"></use></svg></button>

رادیو نیم‌خط – فصل دوم- شماره‌ی اول

«تو دریایی!»

درست یادم نیست. نمیدونم چه ساعتی از روز بود یا چه روزی از هفته یا چه فصلی از سال. کوچیک‌تر از اون بودم که الان به یادش بیارم. تو از منم کوچیک‌‌تر بودی…

اصلاً چه فرقی میکنه. همه این جاها این تو بودی که بخشی از خودت رو پیش من به یادگار گذاشتی. فرقی نمیکنه اسمت چی بود، چندسالت بود یا حتی میشناختمت یا نه. چه جلوی یه تخته سیاه ترک خورده، چه توی یه کلاس مجازی که هرلحظه، صداش قطع و وصل میشه، یا حتی توی خاطره ای که از وقتی من نبودم، به جا مونده. تو میتونستی هر لحظه و هر جایی حاضر باشی و به من یه چیزی یاد بدی…

برای تو، جویبار، باران، یا دریای عزیز، که هرلحظه و هرکجا می‌توانی یک معلم باشی… روزت مبارک!

رستایی باشید

کانال تلگرام رستا

اینستاگرام رستا