Discoverخوانش‌های گنجورحافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۳ با خوانش محمدرضا ضیاء
حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۳ با خوانش محمدرضا ضیاء

حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۳ با خوانش محمدرضا ضیاء

Update: 2025-12-22
Share

Description

غزل شمارهٔ ۱۱۳ از (حافظ » غزلیات) را با خوانش محمدرضا ضیاء بشنوید.


فایل صوتی متناظر را می‌توانید در قالب mp3 از این نشانی (اندازه 25.37 مگابایت) دریافت کنید.


متن خوانش:


بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد



که تابِ من به جهان، طُرِّهٔ فلانی داد




دلم خزانهٔ اسرار بود و دستِ قضا



درش بِبَست و کلیدش به دل‌سِتانی داد




شکسته‌وار به درگاهت آمدم، که طبیب



به مومیاییِ لطفِ توام، نشانی داد




تنش درست و دلش شاد باد و خاطر خوش



که دست دادش و یاریِ ناتوانی داد




برو معالجهٔ خود کن ای نصیحت‌گو



شراب و شاهدِ شیرین، که را زیانی داد؟




گذشت بر منِ مسکین و با رقیبان گفت



دریغ، حافظِ مسکینِ من، چه جانی داد

Comments 
loading
In Channel
loading
00:00
00:00
1.0x

0.5x

0.8x

1.0x

1.25x

1.5x

2.0x

3.0x

Sleep Timer

Off

End of Episode

5 Minutes

10 Minutes

15 Minutes

30 Minutes

45 Minutes

60 Minutes

120 Minutes

حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۳ با خوانش محمدرضا ضیاء

حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۳ با خوانش محمدرضا ضیاء

محمدرضا ضیاء