درس‌گفتارهایی پیرامون هنر ایران در دوران معاصر، در واقع نام سلسله جلساتی است که با پیشنهاد رویین پاکباز و همفکری مجموعه‌ی «حرفه: هنرمند» در ۱۸ جلسه و در طی همکاری این نشریه با آتلیه‌ی شن در سال ۱۳۹۵ برگزار شد.

درک تاریخی و فهم زمینه‌ها و خاستگاه‌ها را باید از عوامل اصلی شناخت هر پدیده‌ای دانست. به این معنا که بدانیم آنچه امروزه به معنای هنر معاصر ایران می‌شناسیم حاصل تلاش و پویاییِ جریان‌هایی‌ست که سرآغازِ آن به حدود ۱۵۰ سال پیش می‌رسد؛ و شناخت و سنجش و نقد وضعیت اکنونِ هنر بدون نگاه به گذشته و سیر آن در این زمان و مسیر ممکن نمی‌شود. هرچند در این درسگفتارها، مقصود ما از نگاه به گذشته به معنای بازسازی رویدادها و وقایع به توالی تاریخی نیست، بلکه در این مجموعه سعی کرده‌ایم با داشتن نگاهی انتقادی در بازخوانی تاریخ معاصرمان، و بازآرایی جریان‌ها در بستری وسیع‌تر، امکان‌هایی را برای سنجش وضعیت حال و شناخت بن‌بست‌ها و

انسدادهای تاریخی ایجاد کنیم.

درسگفتاری که اکنون می‌شنوید ارائه‌ایست از مجید اخگر با عنوان مسیرهای 

چهارگانه از ۱۳۲۰ تا کنون

آهنگساز: سبحان افسریان

گوینده: صبا تقوی

مجموعه‌ی دیمتی حامی انتشار این فایل شنیداری‌‌ست.

 «پیشاپیش بابت کیفیت پایین ضبط گفتارها عذرخواهی می‌کنیم»

برای پیوستن به جمع حامیان حرفه: هنرمند و کمک به تداوم فعالیت‌مان به لینک زیر مراجعه کنید:

https://herfeh-honarmand.com/support/