اشک زمین

دستم نمیرسد که در آغوش گیرمت

هوای روی تو دارم نمیگذارندم

ای عشق

من آن صبحم که ناگاهان چو آتش در شب افتادم

سیاه و سپید

دگر نگاه مگردان

آرزوی صبح امید

سرگذشت چمن دل را به درد می آورد

مژده بخش دل خرم

اندوه سبزه های پریشان

دعوتنامه

در این خانه بگردید

هوای روی تو دارم

هنرعشق تو

چو آتش در شب

نژاد آتش

پرده در قفس

عفت دیوانه وار

ز هر چاک گریبانم