ساقیا ته استکان هایت نمیگیرد مرا
لطف کن از دور بعدی پیک لیوانی بریز

نه شراب روس میخواهم نه جنس ارمنی
از همین سگ مزه های تلخ ایرانی بریز

از شراب تلخ مرد افکن که حافظ گفته بود
یا از آنهایی که تنها خود تو می دانی بریز

حنجر داوودی ات را تاب خواندن گر نماند
لااقل می را به آیین سلیمانی بریز

آنچنان مست و خرابم کن که گر خیام هم
دید، بنشیند یک امشب را به مهمانی بریز

شیخ صنعان خرقه رهن خانه خمار داشت
من ندارم خرقه ای، اما تو سلطانی بریز

سامری باش امشب، از دیوان سعدی بت بساز
بی خبر از طور و از موسای عمرانی بریز

خام باشد یا خم صد ساله، پیک شادی است
هفت خط اش پر کن آواز شجریانی بریز

گرچه خاموش است شهر و رفته داروغه به خواب
لیک ایران است اینجا، هیس، پنهانی بریز