چرا رومی‌ها سرهای مجسمه‌ها را عوض می‌کردند؟

مهندسی ماهرانه یا دستور سیاسی؟

مجسمه‌های رومی فقط آثار هنری نبودند، بلکه ابزارهای قدرتمند پروپاگاندا بودند! در این قسمت می‌شنویم که چطور رومی‌ها با تعویض سر مجسمه‌ها، نه تنها در هزینه صرفه‌جویی می‌کردند، بلکه تاریخ را بازنویسی کرده و رهبران منفور را با اجرای قانون «محکومیت حافظه» (Damnatio Memoriae) از یادها پاک می‌کردند. نگاهی عمیق به استراتژی‌های سیاسی، اقتصادی و مهندسی رومی که یک تندیس را تبدیل به یک رسانه پویا کرد.

• 
  

  آیا رومی‌ها اولین کسانی بودند که مفهوم «پایداری» و «ماژولار بودن» را در هنر به‌کار بردند؟ کشف می‌کنیم که چرا ساخت مجسمه‌ها به‌صورت قطعه قطعه، بیشتر یک تدبیر مهندسی و اقتصادی برای حمل و نقل و صرفه‌جویی در سنگ بود تا یک طراحی از پیش تعیین‌شده برای تعویض. این تدبیر هوشمندانه به آن‌ها اجازه می‌داد تا در دوران تلاطم سیاسی، بدنه‌های گران‌قیمت را حفظ کرده و فقط سرها را به روزرسانی کنند!

• 
  

  مجسمه‌های رومی مثل اکشن فیگورهای باستانی، قابلیت تعویض سر داشتند! راز این «فیس‌سواپ» تاریخی چه بود؟ از سود اقتصادی و صرفه‌جویی در سنگ تا اجرای سیاست‌های وحشیانه‌ای چون Damnatio Memoriae. بشنوید که چطور سرهای قابل تعویض، تاریخ بصری روم باستان را شکل دادند.