رهاش کن بره رییس

این شاید یکی از جذابترین جمله‌ها در سینمای ایرانی باشه. رها کردن. اما مگه میشه؟ رهایی از درهمتنیدگی‌ها، از لحظه‌ها، از خاطرات، از بالا و‌ پایین‌ها. مگه میشه رها کرد؟ هر رها کردنی هم اتفاق بیافته، انگار همیشه فضایی و جایی برای خاطره‌ها موندگاره. این قسمت از پادکست دایره داستان، رهایی.

این قسمت با همراهی مهسا غفاری و شهره بهنام براتون آماده شده.

این قسمت رو با آهنگی از وصال علوی شروع کردیم.

بخشی از فیلم چیزهایی هست که نمیدانی رو شنیدیم و 

دکلمه اشک رازیست رو با صدای احمد شاملو انتخاب کردیم.

نوشته‌ای با عنوان رهایی رو با قلم و صدای مهسا غفاری رو با هم شنیدیم روی موسیقی فیلم ژاپنی دیپارچر

در ادامه موسیقی گمت کردم با صدای رضا یزدانی

و بخشی از فیلم پل چوبی رو شنیدین.

متنی نوشته خودم رو براتون در ادامه خوندم 

خستگی‌ها رو با صدای سیاوش قمیشی

و شعرخوانی شهره بهنام باز هم از احمد شاملو

و در نهایت داستان کوتاهی با عنوان خانه های کنار دریا نوشته جان چیور از کتاب منظری به جهان

موسیقی آخر هم مرا ببخش با صدای علیرضا قربانیه که می‌شنوید.

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.