عوامل فیلم‌های مستقل سینمای ایران، چه به اصطلاح «زیرزمینی»ها و چه فیلم‌هایی که بیرون از ایران تولید می‌شوند، در ماه‌های اخیر و به طور کلی در دوران بعد از جنبش «زن زندگی آزادی» از سوی مدیران سینمایی و وزارت ارشاد، بارها تهدید و ممنوع‌الکار شده‌اند. کار برخی از آنها به بازداشت از سوی نهادهای امنیتی رسیده اما به نظر نمی‌رسد این فشارها در روند پیشروی سینمای مستقل ایرانی، کوچک‌ترین توقفی به وجود آورده باشد

در این قسمت از پادکست «صدای کانون»، در ادامه‌ی قسمت قبلی، به تعریف «سینمای مستقل» می‌پردازیم. مثل فیلمی که روایت غیرخطی دارد و در زمان به گذشته و آینده سفر می‌کند، سینمای مستقل را از نمونه‌ایمثل «خشت و آینه» ابراهیم گلستان در سال‌های پیش از انقلاب ۵۷ تا جوایزی که در یک سال اخیر در فستیوال‌های مهم به فیلم‌های مستقل اهدا شد، در گذر زمان دنبال می کنیم.

سه فیلمساز از سه دوره و شرایط مختلف، مهمان این قسمت از پادکست«صدای کانون» شدند تا ما با شنیدن تجربه‌های آنان به این برسیم که فیلمساز ایرانی برای مستقل بودن در ایران چه موانعی در برابر دارد و برای مستقل ماندن در خارج از کشور، چه طور از آن سخت‌جانی و سخت‌کوشی که بهش عادت داشته، استفاده می‌کند

مهمانان این قسمت

زکریا هاشمی، بازیگر، فیلمنامه‌نویس، داستان‌نویس و کارگردان

رضا علامه‌زاده، کارگردان، فیلمنامه‌نویس، مستندساز و استاد دانشگاه

مریم پیربند، کارگردان، فیلمنامه‌نویس، مستندساز و عضو اتحادیه‌ی زنان فیلمساز آمریکا

فیلم‌های مورد اشاره در این قسمت

با من برقص- مریم پیربند

پرده- جعفر پناهی و کامبوزیا پرتوی

تپه‌های مارلیک/ ابراهیم گلستان

خشت و آینه- ابراهیم گلستان

سه قاپ- زکریا هاشمی

شب بعد از انقلاب- رضا علامه‌زاده

طوطی- زکریا هاشمی

عمودی- مریم پیربند

فرمیسک- مریم پیربند

گنجینه‌های گوهر- ابراهیم گلستان

منطقه‌ی بحرانی- علی احمدزاده

مهمانان هتل آستوریا- رضا علامه‌زاده

یک آتش- ابراهیم گلستان 

هماهنگی و اجرا: نسیم معصومی

منتقد و نویسنده: امیر پوریا

سردبیر و تهیه کننده : کامران ملک‌ مطیعی

صداگذاری و میکس: کامبیز فرح‌اندوز

بعد از شنیدن این پادکست در اینستاگرام، یوتیوب یا کستباکس، درباره‌ی آن اظهارنظر کنید یا به نشانی podcast@iifma.net ما را از نظرها و پیشنهادها و انتقادهای خود، بهره‌مند سازید.