من رو به یاد باش که خبر بد رو شنیدم و خندیدم.

خودخوریامو

نیشمو

تلخیامو

رنجوندن و رنجیدنامو فراموش کن؛ منو قدم‌زنای گندما، کنار خودت به یاد بیار

که کنار خودت بهارترم.

من رو به یاد بیار که:

«...تو را دوست دارم

چنانت که سرباز عطری به جا مانده در نامه‌اش را

دل آرامه‌اش را

چنانت زنی باردار: آرزوی انار و

پرستو: بهار و

دلم: بونه‌اش را

تو را دوست دارم چنانت که سرتپه‌ی شوش بابونه‌‌اش را