عجیب‌ترین مردم جهان: چگونه غرب از نظر روانشناختی خاص و مشخصا سعادتمند شد
39Description
🔺عجیب‌ترین مردم جهان: چگونه غرب از نظر روانشناختی خاص و مشخصا سعادتمند شد
نویسنده:جوزف هنریک
🔸در اپیزود ششم اقتصادینو، محمدرضا فرهادی‌پور به همراه دومان بهرامی راد فوق دکتری آزمایشگاه جو هنری هاروارد به بررسی این کتاب می‌پردازد.
🔹این کتاب می‌کوشد همانند کتاب‌های «چرا کشورها شکست می‌خورند»، «دالان باریک» و یا «اسلحه، میکروب و فولاد» علل توسعه و رشد اقتصادی جوامع مختلف انسانی و نابرابری موجود میان آنها یا به زبان ساده علل سعادتمندی بعضی جوامع و فقر باقی کشورها را توضیح بدهد.
🔹جوزف هنریک در این کتاب از زاویه‌ای متفاوتی از نهادگرایی یا جغرافیا و از رهگذر تحلیل ویژگی‌های روانشناسی فرهنگی مردم جوامع مختلف به تحلیل ثروت و فقر کشورهای مختلف می‌پردازد.
🔹چرا برخی جوامع «غربیِ آموزش‌دیدهِ صنعتیِ ثروتمندِ دموکراتیک» شده‌اند و بقیه جوامع نشده‌اند؟ چرا جوامع آسیای جنوب شرقی به یک‌باره نشان دادند که به لحاظ روانشناسی فرهنگی قابلیت توسعه و رشد اقتصادی را دارند؟
United States
👍🙏👏👌
سلام. بسیار عالی. یک سوالی برای پیش آمد: با این توصیف فردگرایی اروپاییان تکلیف موفقیت بیشتر انها در کار تیمی و گروهی چطور توجیه میشه؟
سپاس و خداقوت . کیفیت صدای مصاحبه شونده خیلی بد است . حیف است کاری به این ارزشمندی با این کیفیت ازاردهنده
👎👎👎
با سلام و سپاس، همونجور که گفته بودم، بعد از شنیدن این اپیزود فوق العاده، برگشتم با کامنت خودم. من با دکتر بهرامی راد از اپیزودی که توی پادکست سکه تشریف داشتن، آشنا شدم و نخست باید بگم که افتخار می کنم به آشنایی باهاشون و واقعا از ایشون آموختم. انقدر به دانش ایشون علاقمند شدم که دوست دارم در اولین فرصت برم و مقاله هاشون رو هم بخونم. دوم اینکه با مباحث این کتاب بسیار ارتباط برقرار کردم. درباره ی اهمیت این کتاب و به طور کلی اهمیت و اصالت تاثیر فرهنگ بر ساختار اقتصادی، اجتماعی، بروکراتیک و سیاسی، مدتی پیش کامنتی روی یکی از اپیزودهای پادکست "دغدغه ایران" گذاشتم و شوربختانه پاسخ عجیبی از آقای دکتر فاضلی گرفتم که واقعا انتظار نداشتم. دلیل گذاشتن اون کامنت، اصرار زیاده از اندازه (از دید من البته) از سوی ایشون بر خوار شمردن تاثیر فرهنگ و انکار اون با اطلاق عنوان 'ژانر خلقیات' بر اون و بیان اینکه 'دولت باظرفیت' همه چیز است و بقیه ی مسائل ارزش بررسی ندارند یا 'ما ترجیح میدیم برای اونها ارزش بررسی قائل نباشیم' بود. من انتقادی رو مطرح کردم و بحث کوتاهی هم بین من و ایشون در گرفت (که اینجا واردش نمی
درود وسپاس
با سلام و ادب و با سپاس از پادکست ترازبالا و پرمحتواتون. منمعمولا عادت ندارم خودمانی و غیرمرتبط با موضوع فنی پادکست ها صحبتی بکنم اما اجازه بدید این یک بار رو روی پادکست شما کمی خودکونی صحبت کنم. جناب فرهادی پور! من از جایی که خیلی آدم کندی هستم (ظاهرا این محافظه-کار بودنم ریشه ی ژنتیکی هم داره!) از اپیزود نخست پادکست شما، پیگیرانه دنبال می کنم اما تازه الان پادکست تون رو آوردم توی کتابخونه ی پادکست های کست باکس خودم و تا پیش از این دوستم برام اپیزود تازه ی شما رو روی تلگرام می فرستاد و گوش میدادم. به جز اپیزود نخست (که به دلیل وارد شدن زیاد توی روابط شخصی استاد و دانشگاه مسائل مرتبطش) نتونستم تا آخر گوش بدم و اپیزود برخورد هایک و کینز (که چون هنوز فرصت نکردم کتابش رو بخونم) دلم نیومده هنوز گوش بدم، بقیه ی اپیزودهاتون رو گوش دادم و باید بگم پادکست تون (به استثنای اپیزود نخست) پادکست بسیار سودمند و درجه یکی هستش. من با تمام وجود لذت می برم. امیدوارم پایداری داشته باشه و با همین توان بره جلو. خیلی از زحمت تون سپاسگزارم. من معمولا روی این موضوع ها نقد زیاد می کنم. امیدوارم بتونم یاد بگیرم