عیدانهی گازت - روزنامهنگاری در دوران اختناق
Update: 2024-03-1954
Description
عیدی گازت امسال گفتگو با سیروس علینژاد، روزنامهنگاریست که در کارنامهاش سردبیری مجلاتی چون آدینه، دنیای سخن، پیام امروز و روزنامه آیندگان دیده میشه. با او درباره روزنامهنگاری در دوران اختناق حرف زدیم و روایتی از ماجرای اتوبوس ارمنستان که او یکی از مسافرانش بود. سال نو مبارک.
اسپانسر این نمره
فروشگاه اینترنتی لیپک
خریدی امن مشاورهای مطمئن در دنیای دیجیتال
اسپانسر این فصل
انجمن مرغ مقلد
کاری از الهه خسروی و صادق روحانی
تصویر کاور این قسمت از روشن نوروزی
موسیقی تیتراژ از تایماز افسری
Email: gazettecast@gmail.com
Twitter:@gazettepodcast
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.
Top Podcasts
The Best New Comedy Podcast Right Now – June 2024The Best News Podcast Right Now – June 2024The Best New Business Podcast Right Now – June 2024The Best New Sports Podcast Right Now – June 2024The Best New True Crime Podcast Right Now – June 2024The Best New Joe Rogan Experience Podcast Right Now – June 20The Best New Dan Bongino Show Podcast Right Now – June 20The Best New Mark Levin Podcast – June 2024
In Channel
چه قدر جالب بود و چه قدر ناراحت کننده
بسیار شنیدنی و جذاب. ممنون
خیلی خوب بود ممنونم امیدوارم ادامه دار بلشه
جالب بود. مخصوصا اون قسمت که گفت......
مرسی از گازت و مرسی از سیروس علینژاد، سال نوتون هم مبارک
مرسی گازت 🌹
بسیار مصاحبه ی جالب و شنیدنی بود سال نوی شما هم مبارک عیدانه خیلی جذابی بود
آینه تمام قد چپ ایرانی بودند ، تهی پر مدعا بی معرفت نمک نشناس بزدل نان به نرخ روز خور و تا حدودی با انصاف ، ای کاش از اول همان بزازی رو انجام میدادی
دم گازت گرم 💚 باشد سالی روشنتر داشته باشیم
و نکتهی بعدی این که باید در آوردن پیشوند روشنفکر در کنار اسامیای مثل رضا براهنی، شاملو و محمد مختاری یه مقدار دقت به خرج بدیم. هر کدوم از این رفقا پتانسیل بدبختی یک ملت رو داشتن که البته به نتیجه هم رسیدن. و نقطهی حسرت برانگیز داستان ترور سیستماتیک این دوستان، اون جایی بود که تعدادیشون باخبر شده بودن ولی به اونهایی که بیخبر بودن، اطلاعی ندادن. که البته اینم جز عادتهای دیرینهی رفقای چپی به حساب میاد
درود بر بروبچههای گازت. با احترام به جناب علینژاد به نظرم احمقانهترین گزارهای که یک چپی میتونه استفاده کنه اینه که، "اون اهدافی که ما دنبالش بودیم، در بعد از انقلاب بهش نرسیدیم." شما یه نگاه به کل انقلابهای چپ گرایانه بندازید میتونید بفهمید که هیچکدومشون نه تنها پیشرفتی نکردن بلکه ملتشون به خفتبار ترین زندگی ممکن دچار شدن. سقوطشون خیلی سخت اتفاق افتاد و رهبرانشون دیکتاتورترینها بودن. چرا؟ چون چپها ارتباطی با ملیگرایی ندارن، چون همیشه در توهم و شعار غرق هستن.
چقدر عالی. دم گازتیها گرم.