
فصل اول - قسمت چهل و چهارم - حسن معجونی
Update: 2025-09-27
474
Share
Description
✨در قسمت چهلوچهارم «اکنون...»
صحبت از سینما و تئاتر به عنوان علاقه ای قدیمی تا صید و مسابقات ماهیگیری به عنوان علاقه ای جدید
In Channel























چندین ماهه که دلم می خواد برای یکبار که شده ماهیگیری رو تجربه کنم🥲
گفت و گو خیلی دلنشین بود و آرام بخش برای من نکاتی داشت از بهتر زیستن... کیفیت صدا نیاز به اصلاحات داشت
گفت و گوی قشنگی بود ! اما نویز صدای جناب صحت بسیار اذیت کننده هست و موسیقی زیر صدا انتخاب بسیار خوبی بود اما ولم بسیار بالایی داشت .
توی شلوغی مترو امروز این اپیزود رو گوش دادم و سرشار از حس خوب شدم از صحبت های این مرد یه جاییش سروش صحت پرسید که چرا مونولوگ رو بیشتر دوس داری گفت باهاش راحت ترم درسته تنهام ولی به خودت اطمینان داری نگران این نیستم ببینم طرف مقابلم یادش میره یا نه چون همه چی خودمم تو توی مونولوگ یا از بین میری یا میدرخشی خودتی و خودت ............ وقت ضرورت چو نماند گریز دست بگیرد سر شمشیر تیز
اینکه یک انسان چقدر میتونه عزیز و افتاده باشه که با اینهمه سواد اینهمه هنرمندی ..... به شدت افتاده باشه و اروم واقعا از هر لحظه ی این پادکست یاد گرفتم ❤️
دوتا آدم ناب و درجه یک ❤️💐
دوتا آدم ناب و درجه یک ❤️💐
دوتا آدم ناب و درجه یک ❤️💐
ترکیب آقای صحت و معجونی یه معجون بی نظیر بود،این سطح از خودش بودن در همه جا باعث شده که انقد دوست داشتنیه آقای معجونی ،،،
سلام خسته نباشید.. آقای صحت عزیز چقدر ذهن داستان پردازی دارید ذهنی که هر چیزی رو در آقای معجونی به نقطه عطفی با ماهی گیری تبدیل می کنه و کنکاش می کنه صحبت های اون آدم رو..مرسی از شما و برنامه قشنگتون میون این همه آسون دیده شدن و شنیده شدن🤍
دوستان همه چیز عالی بود... موسیقی هم اندازه و تاثیر گزار... چرا انقدر نقد منفی؟!
موسیقی پس زمینه خوبه منتهی بلنده و اینکه صدای آقای صحت بلند و صدای آقای معجونی پایین تره البته باعث میشه گوشمون تیز بشه که ببینیم چی میگه
کیف کردم
چقدر لذتبخش بود
فک کنم کلمه آرام و آرامش رو از رو آقای حسن معجونی ساختن
من حسن معجونی رو خیلی دوست دارم ولی ایشون حرف خاصی برای گفتن نداشت.سروش صحت هم گیر کرده بود گفتگو رو به چه سمتی ببره چون معجونی حرفاش زود تموم میشد
😍😍😍✨✨✨
چقدر دلنشین و گفتگوی خوبی بود این قسمت.
من نمیفهمم این چه ورزشیه که با زجر دادن یه موجود زنده آدمو به آرامش میرسونه؟؟؟ خیلی هم قشنگ توصیف میکنن که حیوون و باید بِکِشی، خستش کنی، بعد که قلاب دهنش رو زخمی کرد رهاش کنی😐 اینکه اون حیوون ترسیده، برای زنده موندن تقلا کرده، در نهایت با یک زخم رها شده که بره تا زندگی کنه چطوری بهتون آرامش میده؟؟؟؟ فقط لذت بردن از آزار رسوندن به انسان اسمش سادیسمه؟؟؟
چه آرامش قشنگی داره لحنشون