ز دو ديده خون فشانم ز غمت شب جدايى

چه كنم كه هست اينها گل باغ آشنايى

مژه ها و چشم يارم به نظر چنان نمايد

كه ميان سنبلستان چرد آهوى ختايى

سر برگ گل ندارم، ز چه رو روم به گلشن

که شنيده ام ز گلها همه بوي بي وفايي

به كدام مذهب است اين، به كدام ملّت است اين

كه كشند عاشقى را كه تو عاشقم چرايى

به طواف كعبه رفتم به حرم رهم ندادند

كه تو در برون چه كردى كه درون خانه آيى

به قمارخانه رفتم همه پاكباز ديدم

چو به صومعه رسيدم همه زاهد ريايى

در دير مى زدم من كه ندا ز در درآمد

كه درآ درآ عراقى، كه توهم از آن مايى