مهاجرت - به دلتنگیش می‌ارزه
70Description
چه اتفاقی میفته که آدمها به این نتیجه می رسن که باید مکانی که توش بزرگ شدن، ریشه زدن، قوم و خویش دارن، و خاطره ساختن رو بگذارن و باقی داستان زندگیش رو جای دیگه ایی بنویسن.
چی میشه که یک نفر بالاخره به این نتیجه میرسه که آینده ایی که تصور می کرده اینجا در انتظارش نیست و به چیزهایی که براش تلاش میکرده نمیرسه. تبعات تصمیم مهاجرت محدود به خود فرد و خانوادشه؟ تو داستان مهاجرت واقعا همیشه پای انتخاب و اختیار درمیونه؟ یا گاهی هم مجبور میشیم از ایران بریم؟ ایران با رفتن آدمها چیزی رو از دست میده؟ آدمهایی که میرن به کسی توضیحی بدهکارن؟
"به دلتنگیش می‌ارزه" اولین قسمت از سه گانه‌ایی با موضوع مهاجرته. تو هر اپیزود این سه گانه با آدمهایی همراه میشیم که ایران رو برای کار، تحصیل یا بدست آوردن چیزی ترک می کنن.
تو این قسمت با آدمهایی حرف زدم که تحصیلات دانشگاهی دارن و پذیرش کاری و یا تحصیلی گرفتن و در شرف ترک ایران هستند.
تو این قسمت علی، مهسا، کامران و مژده از دلایل خودشون برای گرفتن تصمیم مهاجرت میگن. علاوه بر اینها خانوم دلارام نیکدل وکیل پایه یک دادگستری و مشاور امور مهاجرت و سرمایه گذاری در ترکیه هم در پادکست حضور داره و از دلایل و تمایل ایرانیها به مهاجرت حرف میزنه.
توییتر | اینستاگرم | فید چسب زخم
موسیقی استفاده شده در پادکست:
قطعه "نوبر" ، متعلق به آلبوم "خال پانک" از گروه 127.
صفحه اینستاگرم گروه 127:
United States
کاش سن افرادی رو هم بیان می کردید ، سن و زمان مهاجرت در تصمیم گیری مهاجرت خیلی خیلی مهمه ،
🌹🙏🏼
هر کسی ازین مملکت بتونه بره باید بره بخصوص تو این شرایط. به هیچ احدیم بدهکار نیست. هزینه ایم که معاون اموزش عالی به زعم من حرف مفت زده حق همه ماست چون هر کدوم ما سهمی از نفتی که مفت میبخشن به کشورای دیگه داریم. دم هر کی تونسته رفته هم گرم. اون خانم حقوقدانتونم حرفاش خنده دار بود. بیسوادترین ادمم ازین مملکت بره کشور متضرر میشه چه برسه اینهمه ادم مستعد و تحصیلکرده. مثالش رفتن کسی مثل مریم میرزاخانیه. ایران از رفتنش ضرر نکرد؟ امثال مریم میرزاخانی حالا در اشل کوچکتر که دارن ازین مملکت میرن دقیقا فرار مغزهاست. مغزهایی که میتونستن باعث پیشرفت کشور بشن که فراریشون دادن و اون پیشرفت حاصل نشده
یک میلیون یورو هزینه تحصیل تا دکترا!!!!! استخون که نداره. حالا از کی تاحالا اینا به معلما و .. به یورو حقوق می دادند که هزینه هاش رو به یورو میگن. هرکی هر چرتی که میرسه رو تحویل مردم میده. با حرف این یارو نصف دنیا بهمون پناهندگی میدن حالا بیا از دید ما به قضیه نگاه کنیم. هزینه تحصیل تا پیش دانشگاهی (۱۲ سال) برای یک کلاس ۱۵ نفره.(حقوق معلم ماهی ۴ میلیون، هزینه آب و برق و گاز سالانه (در واقع ۹ ماه) ۸ میلیون تومن واسه این کلاس) 4*14*12/15=44.8 M toman من جمعیت کلاس رو ۱۵ تا در نظر گرفتم در حالی که بیشتر مواقع جمعیت کلاس های ما ۲۰ نفر و بیشتر بوده. هزینه تحصیل تو لیسانس (۴ سال) برای یک کلاس ۳۰ نفره. (حقوق استاد ماهی ۱۰ میلیون تومن، هزینه آب و برق و گاز سالانه ۴۰ میلیون برای این کلاس) 10*16*4/30=21.3 M تو دوران لیسانس کلاس های ما همیشه ۴۰ نفره بودند. بعضی دانشگاه ها حتی کلاس های ۵۰ نفره و بیشتر هم تشکیل می‌دادند. ولی تو این مورد هم دست پایین رو گرفتیم. هزینه تحصیل تو ارشد (۲ سال) واسه یه کلاس ۱۰ نفره. (حقوق ماهیانه استاد ۱۵ میلیون، هزینه آب و برق و گاز سالانه ۶۰ میلیون تومن) 15*16*2/10=48 م
ممنونم گوش دادنش مفید بود
عجب اپیزود عجیب و غریبی بود. البته من هم در شرایط عجیبی داشتم این اپیوزد رو گوش می‌دادم. توی ماشین، توی ترافیک تهران و بعد از ۲ ماه که تازه از قرنطینه اومدم بیرون. من حداقل تا الان چندین بار به مهاجرت فکر کردم ولی در نهایت منصرف شدم و هیچ اقدامی نکردم. نه این که منفعل باشم در این مورد، ولی حداقل می دونم من آدم مهاجرت نیستم. خیلی دل و جرات می‌خواد. کسایی که وابستگی روحی و معنوی به یه مکان دارن، مهاجرت براشون دردناکه؛ ولی اگه بشه دل کند، با یه حساب دو دو تا چهارتا، احتمال موفقیت و داشتن به زندگی بهتر خارج از ایران بیشتره. (البته تعریف هر کس از زندگی بهتر می‌تونه متفاوت باشه) من هم تجربه‌ی ساخت یکی دو قسمت پادکست رو داشتم و می فهمم چقدر زحمت داره ساختن یه اپیزود. برای همین واقعا ازت تشکر می کنم پویا جان که انقدر وقت میذاری و در مورد موضوع‌های مهم و اساسی پادکست درست می‌کنی. امیدوارم همین طور امیدوار و قوی به ساخت پادکست ادامه بدی. در آخر این که کل روز، ذهنم درگیر این ماجرا بود و داشتم یه آهنگ هم گوش می‌دادم که رسید به این قسمت از شعر: بیا بار سفر بندیم از این دشت، زمستون باز توی این خونه
آسمون همه جای دنیا یه رنگه، اما ما که رو آسمونا زندگی نمی کنیم. رو زمینیم.
آره، به همه چیش می ارزه. بیشتر از شش سالی میشه که از ایران دراومدن، و تا الان هیچ دلتنگی نسبت بهش نداشتم./ اگه کسی میدونه که برای جایی ساخته نشده که نباس زیاد لفتش بده به نظرم!
به نظر منم به همه چیزش می ارزه
نکته آخر... الان دیگه فرار مغز ها نیست . هر کسی بتونه بره و تصمیم سخت رو بگیره ، مهاجرت میکنه
الان سن مهاجرت به قبل از دیپلم و یا قبل از لیسانس رسیده، مهاجرت پس از دکترا بسیار سخت هست ، چون اولا مدرک ایران و مقالات ما از نظر اونها خیلی خوب نیستن چون ما حداقل در رشته های فنی به صورت تک نفره روی پروژه کار میکنیم و پروژه ها هم صنعتی نیستند. و ثانیا موقعیت های شغلی برای دکترا کلا کم هست و این موقعیت ها معمولا به بهترین افراد از نظر رزومه می رسه.
سلام. یک نکته در صحبت دوستان گفته نشد. تحصیل در دوره دکترا در کشورهای دیگه شغل هست و شما بابت تحصیل حقوق می گیرید. در ایران شما هم درس می تونید و هم کار میکنید و هیچ حمایتی هم نمیشود. ضمن این که طبق قوانین آموزش عالی دانشجوی دکترا در ایران باید فول تایم دانشگاه باشه و انتظار دارند دانشجو در اون سن که حداقل ۲۴ سال هست ، از پدر و مادر یا همسر پول بگیره و درس بخونه.
salam, az mozoo in ghesmat khosham oomad. man ham hodoode 8 sal hast k be alman mohajerat kardam. agar doost dashtin khoshal misham k too barnamatoon sherkat konam. Sina az alman