هر بار پای صحبت یکی از رزمندگان ارتش مینشینم و خاطرات جنگ رو مرور میکنم ،دو حس متضاد افسوس و غرور وجودم رو فرا میگیره، افسوس خونهایی که ریخته شد و میشد که ریخته نه.و غرور بابت از جان گذشتگی یک به یک سربازهایی که از وجب به وجب خاک کشورمون دفاع کردند.
هر بار پای صحبت یکی از رزمندگان ارتش مینشینم و خاطرات جنگ رو مرور میکنم ،دو حس متضاد افسوس و غرور وجودم رو فرا میگیره، افسوس خونهایی که ریخته شد و میشد که ریخته نه.و غرور بابت از جان گذشتگی یک به یک سربازهایی که از وجب به وجب خاک کشورمون دفاع کردند.