ماجرای «مانی»؛ پسری که فکر می‌کرد دنیای بدون قوانین و تنها، رویایی‌ست. تا اینکه یک روز بیدار شد و دید همه ناپدید شده‌اند: شهری خالی، مغازه‌های بی‌صاحب و خیابان‌های ساکت.
اولین لحظاتش پر بود از آزادیِ مطلق: دویدن در وسط خیابان، برداشتن شیرینی بدون اجازه، سوار دوچرخه‌ای نو شدن... اما کمک‌کم سکوت، سنگین‌تر از هر محدودیتی شد.
تنهایی، گرسنگی و ترس جای شادی را گرفت. تا اینکه فهمید گاهی همان "مزاحمت‌ها" و "قوانین"، همان صدای مادر و خواهر و برادر، همان شلوغی خیابان‌هاست که به زندگی معنا می‌دهد.
«کاش تنها بودم» داستانی است درباره ارزش چیزی که داریم، آن‌قدر ساده و عمیق که تا از دست ندهیم، درکش نمی‌کنیم.

 

- یاد می‌گیریم که خانواده و دوستان نعمت بزرگی هستند و تنهایی می‌تواند غم‌انگیز باشد.
- می‌آموزیم که قوانین و توصیه‌های والدین برای حفظ امنیت و رفاه ماست.
- به یاد داشته باشیم که حضور دیگران زندگی را شادتر و گرمتر می‌کند.
- یاد می‌گیریم که گاهی چیزهایی که داریم را وقتی از دست می‌دهیم، بهتر درک می‌کنیم.
- می‌آموزیم که باید در کنار هم زندگی کنیم و با یکدیگر مهربان باشیم.

 

👇🏻دعوت از شما 👇🏻
اگر اين قصه را دوست داشتيد، لطفاً پادكست «روهين كودک» را در كست‌باكس، اپل‌پادکست، اسپاتيفاى يا هر اپلیکیشنی كه ما را می‌شنويد، دنبال (Subscribe/Follow) كنيد. امتياز دادن (⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️) شما به ما کمک می‌کند تا بچه‌هاى بيشترى اين قصه هاى شب را بشنوند.