Joga na co dzień

Czy nauczyciel jogi naprawdę powinien być zawsze zdrowy, zrównoważony i w idealnej formie?A może… szewc wcale nie chodzi bez butów?W tym odcinku opowiadam o subtelnej, ale realnej presji, która dotyka wielu nauczycieli jogi — presji bycia „chodzącym ideałem”. Mówię o chorowaniu jako naturalnej części ludzkiego cyklu, o oczyszczaniu organizmu, o stereotypach obecnych wokół praktyki jogi oraz o tym, dlaczego dbanie o siebie nie oznacza życia bez słabości.Jeśli jesteś nauczycielem jogi lub uczysz się od kogoś, kto nim jest — ten odcinek może pomóc Ci zobaczyć tę relację z nowej, bardziej ludzkiej i czułej perspektywy.Choroba nie jest porażką.Jest częścią drogi.Miłego słuchania i… bez presji. 🙏✨

Czasem słyszę: „Próbowałam jogi, ale nie zadziałało.” Albo: „praktykuję, a nadal czuję się problem.”W tym odcinku chcę Cię zaprosić do innego spojrzenia. Może nie chodzi o to, że joga zawiodła. Może po prostu jeszcze nie odkryłeś_łaś tego, co naprawdę mogłoby Ci pomóc.

W tym odcinku opowiadam o wzorcach zachowań, które powstały kiedyś po to, żeby nas chronić… a dzisiaj często tylko ograniczają nasze wybory.Reagujemy automatycznie. Myślimy, że podejmujemy decyzje z poziomu wolnej woli, a to po prostu stare programy uruchamiają się za nas.Jest o ciele migdałowatym, o odruchach, o schematach, które powtarzają się latami — w związkach, pracy i codziennych sytuacjach.I jest o tym, jak praktyka jogi pomaga je zauważyć, żeby nie kierowały naszym życiem z tylnego siedzenia.Jeśli czujesz, że chcesz żyć bardziej świadomie, a nie tylko „z przyzwyczajenia” — zapraszam.

W tym odcinku opowiadam o czymś bardzo osobistym — o tym, dlaczego po tylu latach nauczania jogi wciąż z takim oddaniem prowadzę grupy początkujące.Bo największa magia dzieje się nie wtedy, gdy ktoś już stoi na rękach czy swobodnie wykonuje mostek. Prawdziwa transformacja zaczyna się dużo wcześniej — w niepewnym, czasem nieporadnym pierwszym skłonie. W momencie, w którym ktoś stawia nogę na macie po raz pierwszy. Z obawami. Z wątpliwościami. Z historiami, które w ciele zapisują ograniczenia.To właśnie obserwowanie tej drogi — od „to niemożliwe” do „zobacz, zrobiłam to!” — daje mi najdzikszą radość i najgłębszy sens nauczania.Joga nie jest o asanach. Joga jest o człowieku.O wierze w swój potencjał.O uwalnianiu schematów, które kiedyś nas zatrzymały.O odzyskiwaniu tego, kim zawsze byliśmy.A jeśli mogę być częścią tej przemiany — jestem tam całym sobą.Zapraszam Cię do wysłuchania.Może ta historia jest też o Tobie.

Sam zmagam się z problemami kręgosłupa po dwóch wypadkach samochodowych. Nauczyłem się jakie asany mi pomagają i są moją receptą na zdrowie.Dowiedz się jak się za to zabrać samodzielnie, aby móc, tak jak ja, mieć swoje rozwiania na zdrowe plecy.