پادکست فارسی انسانک | Ensanak

در اپیزود سی و دوم پیرامون موضوعی صحبت شده است که قریب به ثلث عمر ما را در برگرفته. گفتی در مقام شریف خُفت. توضیح بیشتری ندارم و گفتنی‌ها را گفته‌ام. این نخستین اپیزود در سال صفر است که پس از چندین وقفه تقدیم شما شده است. برای درج تاملات و ملاحظات، مانند همیشه وب سایت انسانک در اختیار شماست: http://www.ensanak.com

در پاگرد چهارم، پیرامون چهار موضوع صحبت شده است: اول – خبر یک زایش و رویش دوم – توضیحی در ارتباط با «آسایش ایمانی» سوم – تجربه زیسته‌شده‌ای در پادکست انسانک چهارم – داستان و سرنوشت سال بعد انسانک پیشاپیش سال خوبی را برای همه شما شنوندگان انسانک آرزو داریم. در کانال تلگرام انسانک، می‌توانید اخبار انتشار اپیزودهای عیدانه را پیگیری کنید و همچنان سایت انسانک برای بیان نظرات و نقدهای شما مهیاست: Ensanak.com

موضوع اپیزود سی و یکم، ادب ِجدایی است. سوالی که چند روز قبل در کانال تلگرام انسانک مطرح شد تا شما هم نگاه‌تان را به این موضوع بیان کنید. حالا من در این اپیزود پنج ادب را به عنوان آداب جدایی طرح کرده‌ام و بعد هم مصادیق آن را در زندگی روزمره مثال زده‌ام. در حاشیه مبحث اصلی، صحبت کوتاهی هم پیرامون «منطق» و کارکرد آن به میان آمده است. اپیزود سی و یکم آخرین اپیزود سال نود و نه بود و از امسال، تنها به قدر یک پاگرد صحبت باقی مانده. مانند همیشه برای گفت‌وگو و بیان نقد و نظرتان، وب‌سایت انسانک به روی شما گشوده است: http://www.ensanak.com کانال تلگرام: T.me/ensanak

در کتاب اندیشیده بودیم، در جمله نیز هم و حتی در کلمه. اما اینبار نوبت به حرف رسید، حرف ِ«را». من این اپیزود را با هدفون شنیده‌ام و پیشنهادم این است که شما هم با هدفون میل بفرمایید. موسیقی استفاده در این اپیزود به مرور در کانال تلگرام و ساندکلاد انسانک منتشر خواهد شد. مانند همیشه، سخن مفصل‌تر و نقد و نظرات شما در وب سایت انسانک: https://ensanak.com t.me/ensanak https://soundcloud.com/ensanak-podcast

نشسته بر تخته‌پاره‌ای در دریای پرموج زیستن بالا می‌رویم و پایین می‌آییم. این روزها موج چنان بالا گرفته که هر از گاهی کسی از ما به دریا می‌افتد و مرگ در برابر چشمان ما مشغول رقص شمشیر است. اپیزود بیست و نهم قرار بود در موضوع دیگری باشد اما درگذشت دو جوان، مهرداد میناوند و علی انصاریان، چنان بر ذهنم رنگ مرگ ریخت که چیز دیگری جز این قابل اندیشیدن و گفتن نبود. مثل بسیاری از دیگر اپیزودها، حاصل جوشش در لحظه و البته بداهه‌تر از آنهاست نکات و تاملات شما در سایت انسانک ماندگار خواهد بود: http://www.ensanak.com

همین حالا، آرزو داشتم که جهان مشتش را باز کند و ببینم یک غافلگیری ِشاد ِنامنتظره کف دست دارد. به همین قصد برای دوستانم، اپیزود بیست و هشتم را در روز و ساعت و وقتی که منتظرش نیستند تقدیم میکنم، شاید برای کسی از شما یک غافلگیری ِشاد ِنامنتظره بود. شنیدن این اپیزود کوتاه را به تمام کسانی که آرزوهای بلندی دارند، توصیه می‌کنم. موسیقی استفاده شده در این اپیزود به هنرمندی گروه پالت است. توضیحات تکمیلی را در وب سایت انسانک می‌توانید ببینید و بخوانید: https://ensanak.com و همچنان گروه تلگرام انسانک برای شنیدن موسیقی اپیزودها در دسترس است: t.me/ensanak

در اپیزود بیست و هفتم، «بدن» را با عمقی کمی بیش از معمول، مرور کردیم. مطالب این اپیزود در هفت ایستگاه بیان شده و به‌جهت تعدد مباحث مطرح‌شده و عبور سریع از کنار مباحثی بسیار جدی، شنیدن آن نیازمند تأمل و دقتی بیش از معمول است. شاید همراه داشتن کاغذ و خودکار بتواند برای محفوظ داشتن مطالب، کارگشا باشد. مطالب هر ایستگاه می‌تواند مستقل شنیده شود. بنابراین اگر مایل بودید، می‌توانید در پایان هر ایستگاه توقف کنید و پس از تأمل در آن، سر فرصت به سراغ ایستگاه بعدی بروید. همچنان مانند اپیزودهای قبل می‌توانید نقدها، نظرها و تأملات خودتان را در وب‌سایت انسانک مطرح کنید: www.ensanak.com

زمین، هسته‌ای گداخته دارد که هیچ کس را راه به آن نیست اما تمام زندگی پوسته، بر حول آن تنور درونی می‌گذرد. هریک از ما یا لااقل برخی از ما، هسته گداخته‌ای در درون داریم. اپیزود بیست و ششم، آن تنور درونی من است. به همه تقدیمش می‌کنم اما کسی را به شنیدنش دعوت نمی‌کنم. همین احتمالا در وب سایت انسانک هم توضیح بیشتری ندارم اما برای ملاحظه متن کامل اپیزود می‌توانید به این نشانی مراجعه فرمایید: http://ensanak.com و همین‌طور موسیقی‌های استفاده شده در اپیزود، به‌تدریج در کانال تلگرام منتشر خواهد شد: T.me/ensanak

داستان انسانک به اولین یلدا رسید. نُه ماه از هم‌صحبتی‌مان در انسانک گذشت. نه ماه یعنی آن‌قدر که مادری اگر باری داشت، اکنون وقت بار زمین گذاشتن رسیده بود. در این اپیزود هم باری زمین گذاشته شده و برای نخستین بار از «چه نیست» سخن به میان آمده. موضوع پاگرد سوم، به رسم تمام پاگردهای قبلی خود ِانسانک است اما متفاوت از پاگردهای قبل این‌بار آهنگ، آهنگ ِ جدایی است. در این اپیزود به‌جای انسانک چیست، از انسانک چه نیست گفته‌ام و می‌توان آن را درآمدی بر «مانیفست» دانست. توضیحات بیشتر را می‌توانید در وب‌سایت انسانک ببینید http://esnanak.com تمام موسیقی‌های استفاده‌شده در این اپیزود از آلبوم «صداها و پل‌ها» به هنرمندی جناب علیرضا قربانی است

اپیزود بیست و پنجم، ضلع سوم از سه‌گانه صحبت پیرامون ِپیرامون است. از خوش‌اقبالی در این نوبت فرصتی پدید آمد تا حکایتی از گلستان سعدی را با هم بخوانیم و تأمل کنیم. مباحث بیان‌شده مرتبط با حکمت ِاخلاق است و مانند اپیزودهای قبل در فصل پاییز به موضوع «کار» منتهی می‌شود. قابل پیش‌بینی است که محتوای این اپیزود چالش‌برانگیز و قابل‌تأمل باشد و از نقد و تأملات شما استقبال می‌کنم. موسیقی به‌کاررفته در اپیزود را از کانال تلگرام انسانک و توضیحات تکمیلی را در وب‌سایت ملاحظه کنید: www.ensanak.com

اپیزود بیست و چهارم دنباله صحبت اپیزود قبل، پیرامون ِ«پیرامون» است. از قطار زندگی صحبت آغاز شد و مثال‌هایی از اثر پیرامون در معنا طرح شد و در مسیر صحبت به مصرع معروف «بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست» رسیدیم و در راز و رمز رخ نمایی هستی، کمی تأمل کردیم. موسیقی‌های شنیدنی به کار رفته در این اپیزود در کانال تلگرام و وب‌سایت انسانک معرفی خواهد شد: http://www.ensanak.com

انسان‌های فکور و عمیق‌نگر، در همین دنیا زندگی کردند. در میان همین کوچه‌ها و خیابان‌ها و خانه‌ها؛ با تماشای همین کوه، درخت، پرنده و آدم‌ها. چطور می‌شود که کسی در همین صحنه به تفکر عمیق می‌رسد و اما برخی دیگر عمرشان در سطح سپری می‌شود؟ در اپیزود ششم پیرامون جهان منحصر به فرد من و در اپیزود نوزدهم درباره آشنایی‌زدایی کردن از کلمه صحبت شد. در اپیزود بیست و سوم، به مهارت دیگری برای عمیق نگریستن می‌پردازیم. برای گفتگو در مورد این اپیزود می‌توانید در سایت انسانک دیدگاه و نظرات‌تان را درج کنید: http://ensanak.com

اپیزود بیست و دوم پادکست انسانک، یک نمایش شنیداری و یک گفت‌وگوی انتقادی است. «به هیچ‌کس نمی‌شه گفت خوشبخت یا بدبخت، چون بخت در پایان قصه روشن می‌شه؛ اصلا از کجا معلوم، شاید همین زخم، آغاز خوشبختی باشه...» این اپیزود تقدیم بر همه زخم‌دارها، شکسته‌ها، افتاده‌ها، رنجیده‌ها توضیحات تکمیلی در مورد این اپیزود و گفت‌‌وگوهای شما در وب‌سایت انسانک قابل ملاحظه است: http://www.ensanak.com موسیقی متن این اپیزود در کانال تلگرام انسان، تقدیم خواهد شد: t.me/ensanak

این اپیزود، حاصل یک جوشش غیرمترقبه است. در وقتی خارج از آنچه با هم قرار داشتیم و در موضوعی غیر از آنچه باهم قرار داشتیم. آری آری، اپیزود بیست و یکم انسانک، بی قراری ِمحض است. حادثه‌ای در هفدهم مهرماه رخ داد و در حاشیه آن یک جمله به زبان قهرمان ِداستان آمد و آن یک جمله کوتاه، جرقه‌ای شد برای انبوهی از ناگفتنی‌ها و گفتنی‌ها اپیزود بیست و یکم مستقل است و محتوای آن وابسته به مباحث طرح شده در اپیزودهای قبلی نیست. تحفه ناقابلی، تقدیم به پیشگاه متعالی هنر توضیحات بیشتر و گفتگوها و نظرات شما در ذیل پست مربوط به همین اپیزود در سایت انسانک: https://ensanak.com در کانال تلگرام انسانک نیز می‌توانید شنوای موسیقی و اطلاعات تکمیلی هر اپیزود باشید: http://t.me/ensanak

اپیزود بیستم پادکست انسانک، آغاز فصل سوم است و در این فصل برخلاف دو فصل قبل، بنا به ارائه سلسله مباحث منسجمی دارم و امیدوارم در پاییز نود و نه، مجموعه ارزنده‌ای به یادگار بماند. موضوع صحبت دور از دغدغه معاش و کار و زندگی این روزهای جامعه ما نیست و سعی دارم «کار» را با عمقی کمی بیش از معمول، مرور کنیم در این اپیزود از هنرمندی داماهی و علی عظیمی استفاده شده و اشاراتی به دو کتاب جنایت و مکافات داستایوفسکی و همچنین درباره رنگها اثر ویتگنشتاین به ترجمه سرکار خانم لیلی گلستان شده است. توضیحات و بحث تکمیلی را در وب سایت انسانک ببینید http://ensanak.com

طبق وعده انسانکی، در پایان هر فصل از سال، به یک پاگرد خواهیم رسید. پاگرد اول را در پایان بهار نود و نه شنیدید و حالا رسیدیم به پاگرد دوم. در پاگرد، پپرامون خود انسانک صحبت می‌کنیم. موضوع صحبت را سوالاتی مشخص می‌کند که شما پرسیده‌اید. در این پاگرد موضوعاتی پیرامون «کتاب»، «کودکی»، «سیرمطالعاتی»، «مساله‌مندی» و... صحبت کرده‌ایم. موسیقی استفاده شده در این پاگرد تمام از آلبوم «حال من بی تو» به هنرمندی علیرضا عصار است. توضیحات بیشتر را می‌توانید در وب سایت انسانک به نشانی ذیل ببینید: https://www.ensanak.com تجربیات از کتابهای خوانده شده را در وبلاگ انسانک به این نشانی می‌توانید ببینید: https://www.ensanak.com/blog

ما با کلمات صحبت می‌کنیم، با کلمات فکر می‌کنیم، کلمات رو در صفحات کتاب می‌خونیم و برای نامه و پیام نوشتن از کلمات استفاده می‌کنیم. پس همه ما کلمه رو می‌شناسیم اما در اپیزود نوزدهم – به عنوان آخرین اپیزود از فصل تابستان نود و نه پادکست انسانک – می‌خواهیم در مورد کلمه باهم کمی تامل کنیم برای مطالعه نکات تکمیلی و توضیحات بیشتر، سایت انسانک را ببینید: https://ensanak.com

اپیزود هجدهم، پنجره دیگری است رو به زندگی. اینبار نیز رخدادی بهانه شد تا گنجی که بارها و بارها شاید از کنار آن بی تعمق گذشته ام را با دقتی، کمی بیش از معمول بشنوم و حاصل شنیدن را با شما در میان بگذارم. موضوع این اپیزود بنا بود چیز دیگری باشد و برای محتوای متفاوتی مطالعه کرده بودم اما خوشایندی انسانک برای من به سِپردگی است. مانند قایقی سپرده به سوی ِباد؛ مقصد دیگری پیش آمد و خوش آمد. در این روزها دوستان زیادی از اخلال در کست باکس می‌گویند و ظاهرا شنیدن انسانک در این پادگیر برای برخی از عزیزان دچار مشکل است و علت را هم نمی‌دانم. اما فعلا و البته همواره برای شنیدن این پادکست می‌توانید علاوه بر پادگیر پارسی شنوتو؛ به وب سایت انسانک مراجعه کنید: http://ensanak.com

اپیزود هفدهم، جزییاتی دارد که با هدفون شنیده می شود. این اپیزود نامه ای است به عالیجناب مارتین هایدگر؛ منتهی به یک پرسش و معمای بسیار مهم. چیزی بیشتری برای توصیف این اپیزود ندارم جز اینکه موسیقی استفاده شده هنرمندی محسن نامجو در یک کنسرت است در آهنگی به نام «هیچی» و آوای آکاردئون، موسیقی والس تهران است ساخته و اجرای مهرداد مهدی نقد و بحث و اندیشه پیرامون هر اپیزود را می توانید در سایت انسانک ببینید ensanak.com

کتاب روان درمانی اگزیستانسیال نوشته اروین یالوم، از دوست داشتنی‌ترین کتابهایی است که در دهه نود خوانده ام. از سال یکهزار و سیصد و نود و یک این کتاب را در دست دارم و می‌خوانم و در حاشیه ‌آن به وسع و فهم خودم یادداشت می‌نویسم. اما در جایگاه یک شاگرد، پرسشگری‌هایی نسبت به این کتاب دارم که در اپیزود شانزدهم پادکست انسانک به آن پرداختم. چکیده آنکه معتقدم یالوم در ذیل عنوان وجودگرایی، در قاب انسانگرایی به بحث پرداخته. آنچنان که در مقدمه کتاب، خود نیز اشاره داشته، کتابهای ثقیلی مانند هستی و زمان را تسلط نیافته و این عدم تسلط در متن واضح است و در چندصد صفحه بحث پیرامون درمان وجودی، حتی یک صفحه توضیح در خصوص «وجود» نیست. در پایان دیدگاهی را طرح کردم مبنی بر اینکه تنهایی وجودی یالوم، در واقع «تنهایی معرفتی» است. توضیحات تکمیلی و نقد و نظرهای شما در وب سایت انسانک قابل ملاحظه خواهد بود: Ensanak.com